Rajdowy Puchar Pokoju i Przyjaźni

Puchar Pokoju i Przyjaźni (inne nazwy: Puchar Krajów Socjalistycznych, Puchar Krajów Demokracji Ludowej, Mistrzostwa Krajów Socjalistycznych[1], Mistrzostwa Krajów Demokracji Ludowej[2]) – coroczny cykl rajdów samochodowych, odbywający się wśród kierowców państw socjalistycznych. Organizowany w latach 19671989.

Puchar Pokoju i Przyjaźni
Puchar Krajów Socjalistycznych
Puchar Krajów Demokracji Ludowej
Mistrzostwa Krajów Socjalistycznych
Mistrzostwa Krajów Demokracji Ludowej
Państwo

 Bułgaria
 Czechosłowacja
 NRD
 Polska
 Rumunia
 Węgry
 ZSRR

Dyscyplina

rajdy samochodowe

Data założenia

1967

Data rozwiązania

1989

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Sobiesław Zasada

Ostatni zwycięzca

Václav Arazim

Historia edytuj

Zawody były zorganizowane na wzór wyścigowego Pucharu Pokoju i Przyjaźni, to znaczy prowadzono klasyfikację kierowców oraz narodów[2]. Pierwsza edycja Pucharu odbyła się w 1967 roku[1]. Puchar składał się zwykle z siedmiu (czasami pięciu lub sześciu) eliminacji rozgrywanych w krajach socjalistycznych: Związku Radzieckim, Bułgarii, Rumunii, Czechosłowacji, NRD, na Węgrzech i w Polsce. W Polsce eliminacją PPiP był niezależnie od eliminacji mistrzostw Europy kierowców Rajd Polski. Początkowo regulamin dopuszczał starty na dowolnym samochodzie, następnie dopuszczono tylko jeden samochód produkcji zachodniej w zespole narodowym, później od roku 1984 (lub 1985?) dopuszczone były tylko samochody produkcji krajów socjalistycznych. Była to najważniejsza impreza międzynarodowa dla ówczesnych polskich rajdowców, ze względu na wysokie koszty jakie niosły za sobą starty w mistrzostwach Europy i brak samochodu, mogącego skutecznie rywalizować z najnowszymi modelami firm zachodnich. W zgodzie z "socjalistyczną doktryną" główną klasyfikację stanowiła punktacja zespołów narodowych, klasyfikację zawodników indywidualnych traktowano drugorzędnie[1]. Czynione były również starania by FIA nadał tej imprezie rangę Mistrzostw Europy Wschodniej, co nigdy nie doszło do skutku. Przemiany jakie zaszły w Europie Środkowej i Wschodniej po roku 1989 i trudności gospodarcze krajów organizujących te zawody spowodowały zaniechanie dalszych rozgrywek RPPiP[3].

Mistrzowie edytuj

Sezon Kierowca Naród
1967   ?   NRD[4]
1968   ?   ?
1969   ?   ?
1970   ?   ?
1971   ?   Czechosłowacja[5]
1972   Egon Culmbacher[6]   NRD[7]
1973   Jordan Topłodolski[8]   NRD[1]
1974   Maciej Stawowiak[9]   Bułgaria[1]
1975   Błażej Krupa[10]   ZSRR[2]
1976   Ilija Czubrikow
  Błażej Krupa[11]
  Czechosłowacja[1]
1977   Václav Blahna[12]   Czechosłowacja[1]
1978   Jiří Šedivý[13]   ZSRR[1]
1979   Jan Trajbold[14]   ZSRR[1]
1980   Václav Blahna[15]   ZSRR[1]'
1981   Jan Trajbold[16]   ZSRR[1]
1982   Vello Õunpuu[1][17][18]   ZSRR[1]
1983   Svatopluk Kvaizar[19]   ZSRR[1]
1984   Andrzej Koper[20]   ZSRR[1]
1985   Svatopluk Kvaizar[21]   ZSRR[1]
1986   Vallo Soots[22]   ZSRR[1]
1987   Pavel Sibera[23]   ZSRR[1]
1988   Pavel Sibera[24]   ZSRR[1]
1989   Václav Arazim[25]   ZSRR[1]

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t W imię pokoju i przyjaźni. WRC magazyn rajdowy nr 78, marzec 2008. [dostęp 2020-01-09]. (pol.).
  2. a b c SPORT SAMOCHODOWY. [w:] automobilklubpolski.pl [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-20)]. (pol.).
  3. Puchar Pokoju i Przyjaźni czyli zagraniczne straty Polaków. 40-lecie PZMot str.81,82. [dostęp 2020-01-09]. (pol.).
  4. Podsumowanie sezonu.. [w:] kwa-kwa.pl [on-line]. [dostęp 2017-12-27]. (pol.).
  5. Rajdowy. [w:] zr.ru [on-line]. 1972-02. [dostęp 2020-03-03]. (ros.).
  6. Sezon 1972. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  7. Rajdowy. [w:] zr.ru [on-line]. 1973-02. [dostęp 2020-02-26]. (ros.).
  8. Sezon 1973. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  9. Sezon 1974. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  10. Sezon 1975. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  11. Sezon 1976. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  12. Sezon 1977. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  13. Sezon 1978. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  14. Sezon 1979. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  15. Sezon 1980. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  16. Sezon 1981. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  17. Тактика, принесшая успех. За рулем nr 1 1983 str. 17, 1983. [dostęp 2020-09-20]. (ros.).
  18. Их успех неразделим. За рулем nr 4 1983 str. 13, 1983. [dostęp 2020-09-20]. (ros.).
  19. Sezon 1983. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  20. Sezon 1984. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  21. Sezon 1985. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  22. Sezon 1986. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  23. Sezon 1987. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  24. Sezon 1988. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
  25. Sezon 1989. [w:] ewrc-results.com [on-line]. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).