Sabinian (uzurpator)

uzurpator rzymski

Sabinian (Sabinianus) – rzymski namiestnik (prokonsul) w Afryce, którego zbuntowani Kartagińczycy mieli ogłosić cesarzem w 240 roku n.e.

Wspomniany w Historia Augusta jako przywódca prowincjonalnego stronnictwa utworzonego w opozycji wobec władzy Gordiana III, pokonany dzięki interwencji namiestnika Mauretanii[1]. Wymieniony także przez Zosimosa jako „uzurpator”, którego ostatecznie sami Kartagińczycy wydali legalnemu cesarzowi dla zakończenia buntu i uzyskania przebaczenia[2]. Charakter tej uzurpacji, która (w odróżnieniu od afrykańskiej rewolty Gordiana I) nie zyskała szerszego poparcia, pozostaje niejasny, zawierający wątpliwości i sporny wśród badaczy tego okresu[3].

Przypisy edytuj

  1. Trzej Gordianowie 23,4. Por. Aleksander Krawczuk: Poczet cesarzy rzymskich. Dominat. Warszawa: Iskry, 1991, s. 44.
  2. Nowa historia I 17,1.
  3. Por. Xavier Loriot: Les premières années de la grand crise du IIIe siècle de l'avènement de Maximin de Thrace (235) à la mort de Gordien III (244). W Aufstieg und Niedergang der römischen Welt. T. 2/2. Berlin-New York: Walter de Gruyter, 1975, s. 734.

Linki zewnętrzne edytuj