Ewangelicki Kościół Czeskobraterski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
grafika, SFL
m drobne redakcyjne
Linia 1:
{{Wyznanie infobox|[[Chrześcijaństwo]]|[[1918]]|[[Ewangelicy|Ewangelickie kościoły konfesji augsburskiej i helweckiej w Czechach]]|}}
'''Ewangelicki Kościół Czeskobraterski''' ([[Język czeski|cz.]] ''Českobratrská církev evangelická'', ČCE) - protestancki kościół protestanckiunijny w [[Czechy|Czechach]] nawiązujący tradycją do [[Husyci|husytyzmu]], szczególnie do doktryny braci czeskich.
 
Geneza jego powstania sięga [[XVIII]] wieku. W [[1781]] [[cesarz]] [[Józef II Habsburg|Józef II]] wydał w monarchii habsburskiej ''Patent Tolerancyjny'' dla innowierców. Nie obejmował on jednak swoim obowiązywaniem kościołów tradycji husyckiej, w tym [[Bracia czescy|braci czeskich]]. Wierni tego wyznania nie mając możliwości ujawnienia się przystąpili do kościołów konfesji ewangelicko-reformowanej i ewangelicko-augsburskiej. Na terenie Czech powstały 52 [[zbór|zbory]] [[kalwinizm|kalwińskie]] i 20 [[luteranizm|zborów luterańskich]], w których większość stanowili byli husyci. Istniejąc w takiej strukturze dążyli oni jednak do stworzenia jednej wspólnoty. Pierwsza próba zjednoczenia ich miała miejsce w [[1848]]. Dopiero zakończenie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] i rozpad monarchii Austro-Węgier stworzyły realne podstawy do realizacji tego zamierzenia. W [[1918]] zbory luterańskie i kalwińskie uważające się za spadkobierców husytyzmu połączyły się tworząc Ewangelicki Kościół Czeskobraterski.