Tunel kolejowy Fréjus: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia budowy: poprawa linków |
m →Historia budowy: link |
||
Linia 5:
Linia kolejowa [[Paryż]] – [[Lyon]] została otwarta w [[1854]] r. Systematycznie przedłużana, w [[1860]] r. osiągnęła [[Saint-Michel de Maurienne]], już w sercu Alp. To ostatnie miasto leżało już w [[Sabaudia|Sabaudii]], która w tym czasie wraz z [[Piemont]]em wchodziły w skład [[Królestwo Sardynii|Królestwa Sardynii]]. Po [[Piemont|piemonckiej]] stronie głównego grzbietu Alp w tym czasie kolej dotarła do [[Susa (Włochy)|Susy]]. Pomysł połączenia obu linii przez Mont Cenis i stworzenia wielkiej trasy Paryż – [[Rzym]] nasuwał się nieodmiennie już od szeregu lat. Jego orędownikiem był polityk i szef rządu [[Camillo Cavour]].
Rząd ówczesnego Królestwa Sardynii podjął w [[1857]] r. decyzję o przystąpieniu do budowy. Głównym autorem projektu był sabaudzki inżynier [[Germain Sommeiller]]. W pracach pomagali mu włoscy inzynierowie Grandis i Gratteni. Tunel miał rozpoczynać się na wysokości 1335 m n.p.m. we włoskiej [[Bardonecchia]], by pod [[przełęcz Fréjus|przełęczą Fréjus]] (nieco na zachód od siodła przełęczy [[
Prace rozpoczęto po stronie sabaudzkiej, 31 sierpnia [[1857]] r. punktualnie o godz. 7 rano. Nieco później rozpoczęto drążenie tunelu od strony Piemontu. Drążenie sztolni rozpoczęto tradycyjnymi metodami. W skale ręcznie wybijano otwory, w których osadzano ładunki prochowe, odpalane lontem. Skruszone skały również ręcznie ładowano na wózki i odstawiano do wylotu. Roboty postępowały do przodu przerażająco wolno. W [[1863]] r., po sześciu latach prac, powstało jedynie 1646 m sztolni! Kilkakrotnie niewiele brakowało, by budowa, finansowana z funduszy rządowych, została przerwana.
| |||