Georges Bernanos: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m int. |
m →Życiorys: poprawa linków |
||
Linia 5:
Urodził się [[20 lutego]] [[1888]] w [[Paryż]]u. Ukończył kolegium jezuickie. W [[1906]] zdał maturę i rozpoczął studia w [[Instytut Katolicki w Paryżu|Instytucie Katolickim w Paryżu]]. Wstąpił do organizacji [[Kameloci Króla]] (Camelots du Roi), młodzieżowej przybudówki [[Akcja Francuska|Action Française]]. W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]], mimo problemów zdrowotnych, brał udział w walkach po [[Somma|Sommą]] i [[Verdun]]. W 1918 został odznaczony [[Krzyż Wojenny|Krzyżem Wojennym]]. Rok wcześniej ożenił się z [[Jeanne Talbert d'Arc]].
Po wojnie pracował w zakładzie ubezpieczeniowym ''La Nationale''. W [[1926]] światło dzienne ujrzała jego debiutancka powieść: ''[[Pod słońcem szatana]]''. Wkrótce później wydane zostały dwie kolejne: ''[[Zakłamanie]]'' i ''[[Radość (powieść)|Radość]]''. Za tę ostatnią autor otrzymał min. prestiżową nagrodę ''[[Prix Femina]]''. W [[1933]] uległ wypadkowi motocyklowemu, który spowodował bezwład nogi. W [[1934]] jego rodzina osiedliła się na [[Majorka|Majorce]].
W [[1935]] wydano jego powieść kryminalną pt. ''[[Zbrodnia]]'' a rok później jego czwarte i najważniejsze dzieło: ''[[Pamiętniki wiejskiego proboszcza]]''. W [[1938]] wyjechał do [[Ameryka Południowa|Ameryki Południowej]]. W okresie pobytu w Ameryce rozwiną działalność publicystyczną. Bernanos podejmował w swoich esejach aktualne problemy związane z [[II wojna światowa|II wojną światową]].
| |||