Gaz drzewny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Historia: poprawa linków |
m →Historia: poprawa linków |
||
Linia 5:
W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] miał miejsce duży rozwój technologii zasilania silników spalinowych gazem generatorowym, produkowanym z drewna (głównie liściastego - kostki cięte w kształcie sześcianu o boku ok 4-5 cm), a także [[węgiel drzewny|węgla drzewnego]], [[antracyt (węgiel)|antracytu]] i innych paliw. Wynikało to z dużego zużycia benzyny na potrzeby prowadzenia działań wojennych, zwłaszcza przez broń pancerną i lotnictwo. Stąd na zapleczu frontu, w samochodach dostawczych i ciężarowych masowo stosowano zasilanie gazem drzewnym, rezerwując benzynę na potrzeby frontu.
Przed [[II wojna światowa|II wojną światową]] kilka [[Autobusy miejskie w Warszawie|autobusów miejskich]] w [[Warszawa|Warszawie]] produkcji niemieckiej firmy [[Büssing]] przystosowanych do tego paliwa. Na holzgaz można było przerobić prawie każdy ówczesny samochód, wymagało to zamontowania generatora gazu przypominającego zewnętrznie [[bojler]]. Za najlepsze drewno uważano [[buk|bukowe]], z którego w wyniku [[piroliza|pirolizy]] uzyskiwano gaz. W latach [[1939]]-[[1942]] produkowany był sportowy kabriolet [[Mercedes 170]]VG, zużywający 15 kg drewna na 100 km przy zapasie 30 kg.
===Stosowanie===
| |||