Palowy system korzeniowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
interwiki, grafika |
poprawa linków |
||
Linia 2:
'''Palowy system korzeniowy''' - typ, forma wzrostu [[korzeń|korzeni]] rozpowszechniona wśród [[nagozalążkowe|nagozalążkowych]] i [[dwuliścienne|dwuliściennych]]. Składa się z jednego korzenia głównego, rosnącego pionowo w dół oraz z korzeni bocznych, zwykle krótszych i cieńszych, rosnących ukośnie lub poziomo, których dalsze odgałęzienia rozrastają się w różnych kierunkach. Korzeń główny rozwija się tu z korzenia zarodkowego i nazywany jest w związku z tym korzeniem pierwotnym. System palowy może osiągnąć znaczną długość i dotrzeć do głęboko położonych warstw podłoża, zawierających większe ilości wody, a nawet do poziomu wody gruntowej.
Palowy system korzeniowy wykształcają między innymi: [[rutwica (roślina)|rutwica]], [[rzepak]], [[fasola]], [[łubin]], [[mak]], [[pomidor]], [[papryka]], [[nasturcja]], [[malwa]], [[bób]]. System palowy występuje również u wszystkich młodych drzew i krzewów [[Rozmnażanie płciowe|rozmnażanych generatywnie]]. Z czasem ulega on znacznym deformacjom, w wyniku warunków glebowych, uszkodzeń mechanicznych, czy uszkodzeń przez szkodniki. System palowy zachowuje swoją formę do późnej starości u niektórych drzew i krzewów wyrosłych w warunkach naturalnych, zwłaszcza na miejscach suchych np. na [[bór suchy|borze suchym]] u [[sosna|sosny]].
Gdy korzeń główny przestaje rosnąć, a korzenie boczne dość płytko, lecz silnie rozrastają się pod powierzchnią ziemi i od nich odgałęziają się korzenie mniej lub więcej prostopadłe do dołu i pionowo przenikają w grunt - powstaje '''system korzeniowy poziomy''' lub '''płaski'''. Jeżeli korzeń główny stosunkowo wcześnie przestaje rosnąć, a z nasadowej jego części rozwijają się silne korzenie boczne, rosnące w glebie w kierunku ukośnym, to powstaje '''system korzeniowy ukośny''' zwany też '''sercowatym'''.
| |||