Akord neapolitański: Różnice pomiędzy wersjami

'''Akord neapolitański''' - akord zbudowany na II stopniu [[gama|gamy]]. Jest wyjątkiem, ponieważ jego [[pryma (interwał)|pryma]], to znaczy II stopnień [[gama|gamy]] nie jest gamowłaściwy (na przykład w D-dur [[dźwięk]] Es nie należy do skali). Pryma akordu neapolitańskiego jest [[alteracja|alterowana]] o pół [[ton|tonu]] w dół. Na przykład: w tonacji A-dur jest to akord B-dur. Zasadą rozwiązywania akordu neapolitańskiego (moll-subdominanty II stopnia) jest następstwo po niej akordu[[akord]]u dominantowego, na przykład: w tonacji D-dur tonikę 1-3-5-1 łączy się harmonicznie z akordem neapolitańskim w pierwszym przewrocie, tak zwanym sekstowym 3-1-5-1, który rozwiązuje się na [[dominanta septymowa|dominantę septymową]], na przykład 1-5-7-3 i powraca do toniki D-dur.

Z: Requiem D-moll, Lacrimosa; [[Wolfgang Amadeusz Mozart]] / [[Franz Xaver Süssmayr]]