Kazimierz Florian Czartoryski: Różnice pomiędzy wersjami

W [[Rzym|Rzymie]] uzyskał tytuł doktora teologii i przyjął święcenia kapłańskie. Został sekretarzem króla [[Władysław IV Waza|Władysława IV]]. W [[1651]] został biskupem poznańskim, w [[1655]] zamienił tę godność, stając się [[Biskupi kujawscy|biskupem kujawskim]]. W czasie [[potop szwedzki|potopu szwedzkiego]] schronił się wraz z królem [[Jan II Kazimierz|Janem Kazimierzem]] na [[Śląsk]]u, gdzie z przerwami przebywał do lipca [[1657]]. Od [[1661]] popierał projekty królowej Polski [[Ludwika Maria Gonzaga|Ludwiki Marii Gonzagi]] [[vivente rege|elekcji vivente rege]]. Starał się pogodzić skonfederowane wojsko koronne z królem podczas [[rokosz Lubomirskiego|rokoszu Lubomirskiego]]. Doprowadził do [[Ugoda łęgonickaw Łęgonicach|ugody]] [[Łęgonice|w Łęgonicach]] [[31 sierpnia]] [[1666]]. W czasie kryzysu [[1672]] występował jako mediator pomiędzy zwaśnionymi obozami, stając w obronie króla [[Michał Korybut Wiśniowiecki|Michała Korybuta Wiśniowieckiego]].