In a Silent Way: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 24:
Miles był świeżo po wydaniu dwu albumów w 1968 r.: [[Miles in the Sky]] i [[Filles de Kilimanjaro]]. Obie te płyty stanowiły zapowiedź czegoś nowego. Miles był ewidentnie był na tropie czegoś nowego. Mimo odczucia nowości sama forma tych albumów była jeszcze tradycyjna.
 
''In a Silent Way'' był już oddzielony od poprzedników grubą linią między innymi dzięki długim formom kompozycji także w kształcie [[sonata|sonaty]]. Właściciwe do tej pory utwór jazzowy był zbliżony do formy piosenki. Davis zrywa ostatecznie ten związek. Jednak najważniejszym elementem, wręcz odkryciem tych sesji, jest kreatywna praca w studiu, która została utożsamiona z artyzmem. Nagrany materiał zaczął być właściwie surowcem dla działań producenta, który tym samym stał się artystą, który; łączyłłączącym, dzieliłdzieącym, montowałmontującym, skracałskracającym itd.
 
Sam tytuł albumu sugerował, że muzyka była o spokoju i ciszy. Wydaje się to być [[paradoks]]em, ale sztuka Davisa z takich paradoksów właśnie się składała. Porównanie tego albumu z następnym, czyli z [[Bitches Brew]] pozwala łatwiej zauważyć spokój i ciszę tej płyty.