Katedra w Rouen (obrazy Claude’a Moneta): Różnice pomiędzy wersjami

Tematem namalowanego cyklu ponad 30 obrazów jest gotycka [[Katedrakatedra w Rouen|katedra Notre-Dame]] w [[Rouen]]. O ile temat gotyckiej katedry w europejskim malarstwie XIX wieku był powszechny (np. obrazy [[Camille Corot|Camille'a Corot]], [[John Constable|Johna Constable]]) tak bezprecedensowy jest sposób podejścia do tematu. Główną myślą zawartą w cyklu nie jest zgoła gotycka [[architektura]] katedry jej proporcje i detal, ale światło i kolor, a fasada katedry stała się przedmiotem, obserwacji zjawisk [[optyka|optycznych]], które zmieniały się w zależności od stanu aury, pory dnia, czy roku. [[Kolor]] stał się zasadniczym tematem i celem, wrażeniem nie była dla Moneta gotycka [[wertykalność]], ale kolory jakie ukazywała fasada katedry, zaś w jej rozbudowanej architekturze, bryle, dostrzegł wiele punktów recepcji kolorów. Za pomocą wyłącznie koloru, plamy i przede wszystkim światła nadał katedrze rzeczywisty kształt i przestrzeń. Dla wyeksponowania tych zjawisk, zrezygnował z użycia perspektywy, którą wywołuje architektura katedry.

Światło w tym cyklu odgrywa zasadniczą funkcję. Za każdym razem Monet narzuca odmienne nasycenie światła, a w konsekwencji określoną gamę barw. Zazwyczaj oscyluje wokół kolorów intensywnych, czystych, rezygnując tym samym niemal zupełnie z szarościtonacji szarej.

Świadomość artysty, iż kolory zmieniają się w zależności od siły światła, znajdowała odzwierciedlenie w bryle katedry. Fascynowała go wierna obserwacja fizycznie zmieniającego się światła w zależności od pory dnia i roku. Claude Monet podobnie jak inni impresjoniści obrał kolorystykę oscylującą wokół siedmiu barw składowych które powstawały w wyniku [[RoszczepienieRozszczepienie (fizyka)|rozszczepiania]] w pryzmacie wiązki światła białego. Było to siedem kolorów [[tęcza|tęczy]], a mianowicie czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, jasnoniebieski, ciemnoniebieski i fioletowy.