Wersja z 17:46, 9 sty 2008 edytuj Warschauer (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 30 150 edycji nowe hasło		Wersja z 17:49, 9 sty 2008 edytuj anuluj edycję Warschauer (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 30 150 edycji linki wewn. następna edycja →
Linia 1: '''Noe Żordania''', pseud. ''Kostrow'', ''Georg'' (ur. [[2 stycznia]] [[1868]] w Lanczuczi w zachodniej [[Gruzja\|Gruzji]], zm. [[1 stycznia]] [[1953]] w [[Paryż]]u), gruziński polityk socjalistyczny (mienszewik), od [[1918]] do [[~~192 1~~1921]] roku premier niepodległej [[Gruzja\|Gruzji]] ==Biografia== Linia 18: W lutym [[1917]] roku wybrano go przewodniczącym Rady Robotników i Żołnierzy w [[Tbilisi\|Tyflisie]], po rewolucji październikowej coraz bardziej sceptycznie odnosił się do idei pozostawania Gruzji w ramach socjalistycznej Rosji. W [[1918]] roku ostatecznie opowiedział się za niepodległością państwa. ===Gruziński mąż stanu=== ~~===Działalność w niepodległej Gruzji 1918-21===~~ [[26 listopada]] ~~listopada~~ [[1917]] roku parlament gruziński wybrał go swoim przewodniczącym. [[24 czerwca]] [[1918]] roku, już po rozpadzie federacji kaukaskiej, objął po [[Noe Ramiszwili\|Noem Ramiszwilim]] tekę premiera. Jego rząd stał na straży niezależności [[Gruzja\|Gruzji]] od [[Moskwa\|Moskwy]], przeprowadził wiele antyfeudalnych reform wyrażających lewicowe ideały (parcelacja wielkich majątków ziemskich, ośmiogodzinny dzień pracy, powszechne głosowanie). Jako szef rządu zabiegał o uznanie niezawisłości kraju przez społeczność międzynarodową, co zostało uwieńczone na krótko przez likwidacją państwa uznaniem [[Gruzja\|Gruzji]] ''de iure''. [[7 maja]] [[1920]] roku [[Gruzja\|Gruzję]] uznała również sowiecka [[Rosja]]. Po zainscenizowaniu powstania we wschodniej [[Gruzja\|Gruzji]] w lutym [[1921]] roku i wyjeździe rządu z [[Tbilisi\|Tyflisu]], rezydował w [[Kutaisi]], później w [[Batumi]]. W dzień po kapitulacji armii gruzińskiej ([[17 marca]]) wyjechał przez [[Turcja\|Turcję]] do ~~Paryża~~[[Paryż]]a. ===Emigracja=== Linia 32: Początkowo osiadł w [[Paryż]]u, by w [[1922]] roku przenieść się do [[Leuville-sur-Orge]], gdzie pracował nad przygotowaniem tzw. powstania sierpniowego w [[1924]] roku. Został pochowany na cmentarzu miejskim w [[Leuville-sur-Orge]]. ==Dziedzictwo== Linia 38: W [[1968]] roku została wydana autobiografia Żwanii pod nazwą ''Chemu dzarduli, Magonebani'' (''Moje życie''). W [[Paryż]]u ma swą siedzibę ''Institut Noé Jordania'', który zajmuje się krzewieniem dorobku intelektualnego premiera I Republiki Gruzińskiej oraz popularyzacją historii niepodległej [[Gruzja\|Gruzji]] z lat [[1918]]-[[1921\|21]]. ==Linki zewnętrzne==

Noe Żordania: Różnice pomiędzy wersjami