Amenhotep II: Różnice pomiędzy wersjami

nomen-hier=<hiero>G39-N5</hiero><hiero><-i-mn:n-Y1:t*p-> </hiero><br /><br />

W trzecim roku panowania poprowadził pierwszą wyprawę przeciwko powstaniu w Naharinie. Według przekazów, podczas tej kampanii, faraon własnoręcznie zabił siedmiu książąt, przywódców koalicji antyegipskiej, a po zdobyciu [[Kadesz]] wracając do Teb, rozkazał ich ciała powiesić na dziobie swego statku. Po powrocie zostały zawieszone na murach Teb, a jedno z nich zawieziono do [[Nubia|Nubii]] i powieszono na murach twierdzy Napata, jako przestrogę, mającą zapobiec rebeliom, często wybuchającym na tych terenach. Sposób ten okazał się skuteczny, gdyż w czasie panowania Amenhotepa II w Nubii nie wybuchła żadna rebelia antyegipska. W siódmym i dziewiątym roku Amenhotep znów poprowadził wyprawy do Syro-Palestyny aby stłumić rebelię wywołaną w [[Mitanni]], której ośrodkiem było [[Karkemisz]]. W wyniku walk w okolicach Nija, Amenhotep utracił kontrolę nad całym obszarem pomiędzy rzekami Orontesem i [[Eufrat|Eufratem]]em, rekompensując sobie przegraną obfitymi łupami, zdobytymi w Reczenu oraz pojmaniem około 3500 jeńców [[Apiru]] - Hebrajczyków. Po zakończeniu trzeciej wyprawy do Syro-Palestyny, w wyniku wzrostu potęgi nowego państwa Hetyckiego, zagrożone [[Mitanni]] zaczęło dążyć do zbliżenia z Egiptem. W wyniku negocjacji, Mitanni oddało Egiptowi [[Palestyna|Palestynę]] i część wybrzeża Morza Śródziemnego w zamian za północną Syrię. Zbliżenie to kontynuował później [[Totmes IV]]. Zawiązano pewnego rodzaju "sojusz", a jedna z córek władcy Mitanni, Artatamy I, została żoną faraona.

Dla upamiętnienia porozumienia z [[Mitanni]], Amenhotep II rozkazał wznieść dziedziniec kolumnowy pomiędzy czwartym i piątym [[pylon|pylonem]]em w świątyni w [[Karnak|Karnaku]]u oraz rozbudował całą świątynię. Rozkazał również wykonać dekoracje w świątyni w Kalabaszy oraz ukończyć prace rozpoczęte przez [[Totmes III|Totmesa III]] w Amada w Nubii. Rozkazał także wznieść dla siebie świątynię grobową, która niestety nie zachowała się do naszych czasów.

Amenhotep II został pochowany w Królewskiej Nekropoli w [[Dolina Królów|Dolinie Królów]] w grobowcu (KV 35), który rozkazał dla siebie wykuć. Grobowiec ten został odnaleziony przez [[Victor Loret|Victora Loreta]] 9 marca 1898 roku. Wewnątrz w [[kwarcyt|kwarcytowym]]owym sarkofagu spoczywała w drewnianej, antropoidalnej trumnie, nietknięta [[mumia]] króla, z wieńcem kwiatów na szyi i bukiecikiem mimoz na piersi. Był to pierwszy przypadek odkrycia królewskiej mumii w miejscu pierwotnego pochówku. Mumia króla spoczywała w swym miejscu aż do 1931 roku, kiedy to przewieziono ją do Kairu. Oprócz "właściciela" w grobowcu tym odkryto również mumie kilku władców z XVIII, XIX i XX dynastii i ich rodzin. W jednej z bocznych komór, przylegających do komory grobowej, znajdowały się odwinięte z bandaży, ciała - dwóch kobiet i chłopca:

urząd=Nowe Państwo Tebańskie<br />Amenhotep II – XVIII dynastia|