Kaplica Świętokrzyska na Wawelu: Różnice pomiędzy wersjami

'''Kaplica Świętokrzyska''', zwana jest też '''Kaplicą Świętego Krzyża i Świętego Ducha''' lub rzadziej '''Kaplicą Jagiellońską''' – znajduje się na zachodniej fasadzie [[bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie|katedry wawelskiej]]. [[Kaplica]] ta jest jednym z najpiękniejszych przykładów [[architektura gotycka|rozkwitłego gotyku]], została ufundowana przez króla [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]] w trzecim ćwierćwieczu [[XV wiek]]u. Ściany i [[sklepienie gwiaździste]] pokrywa [[polichromia]] bizantyjsko-ruska, wykonana w [[1470]] r. przez malarzy ze szkoły pskowskiej. [[Malarstwo bizantyjskie]], wspierane zwłaszcza przez [[Władysław Jagiełło|Władysława Jagiełłę]], nie przyjęło się w Polsce, tym cenniejsza i bardziej unikatowa jest Kaplica Świętokrzyska. Jest ona przez to jednym z ostatnich przykładów malarstwa ruskiego w Polsce. Treścią malowideł są sceny z Ewangelii.

 

Wewnątrz kaplicy, na lewo od wejścia, znajduje się [[Nagrobek Kazimierza Jagiellończyka|sarkofag Kazimierza Jagiellończyka]] autorstwa [[Wit Stwosz|Wita Stwosza]]. Król zamówił ów nagrobek jeszcze za życia, Stwosz nie zdążył wyrzeźbić sarkofagu przed śmiercią władcy. Stwosz wyjechał z Krakowa w [[1496]] roku a sam baldachim według projektu Stwosza dokończył pochodzący z Passawy [[Jorg Huber]].

Na przeciwległej ścianie kaplicy znajdował się niegdyś nagrobek żony Kazimierza Jagiellończyka – [[Elżbieta Rakuszanka|Elżbiety Rakuszanki]], zwanej w historii matką królów. Nagrobek ten nie dotrwał jednak do naszych czasów.

 

Na ścianie wschodniej znajdują się dwa tryptyki: [[Trójca Święta|św. Trójcy]] i [[Matka Boska Bolesna|Matki Boskiej Bolesnej]]. Są to jedyne, zachowane w całości na [[Wawel]]u ołtarze [[gotyk|gotyckie]].

 

 

[[Kategoria:Kaplice|świętokrzyska]]