Wersja z 01:54, 19 paź 2007 edytuj Dohaeng (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 53 501 edycji kat. ← poprzednia edycja		Wersja z 23:40, 17 sty 2008 edytuj anuluj edycję 64.4.222.73 (dyskusja) lit. następna edycja →
Linia 10: Podczas rebelii [[Huang Chao\|Huanga Chao]], podczas chaosu, który zapanował w okolicy, powrócił do domu, żeby zaopiekować się matką. Utrzymywał siebie i matkę wyrabianiem słomianych sandałów, które zresztą najczęściej rozdawał anonimowo ludziom za darmo. Znany był również z tego, że ocalił wieś przed Huangiem Chao; zrobił wielki sandał z trawy i wyrzucił go przed bramę wsi. Bandyci niezaatakowali bojąc się właściciela tak ogromnego sandała. W literaturze chan nie ma pozostałych po nim wykładów i teoretycznych analiz, jak po innych wielkich mistrzach chan. Wiadomo że posiadał niezwykle surowy styl nauczania, który potrafili wytrzymać tylko najbardziej wytrwali mnisi. Był także obdarzony ;niezwykłą intuicją; rozpoznawał stan w jakim znajdował się uczeń po jego krokach. Często zatrzaskiwał drzwi przed nosem mnichów przychodzących na rozmowę, krzycząc ''Nikogo tu nie ma''! Zgodnie z jego poglądami wybawienie powinno być odnalezione w codziennej, konkretnej działalności. Oświecenie nie jest czymś, co istnieje ponad i poza zwykłym tłem ludzkich spraw. Jest ono raczej bezpośrednie i immanentne. ;Pewnego dnia ktoś zapytał mistrza, jak mógłby się uwolnić od codziennego nudnego ubierania się i jedzenia. Mistrz odparł, że powinien wkładać swoje ubranie i jeść codziennie. Gdy pytający odparł, że nie rozumie jego odpowiedzi, mistrz odparł ''Jeśli nierozumiesz, to po porostu ubieraj się i jedz każdego dnia''.

Muzhou Daoming: Różnice pomiędzy wersjami