Jan Nagórski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
poprawki i zmiany redakcyjne
Linia 2:
'''Jan Nagórski''' (ur. [[8 lutego]] [[1888]] we [[Włocławek|Włocławku]], zm. [[9 czerwca]] [[1976]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[Polska|polski]] inżynier, pilot. Pierwszy lotnik latający nad obszarem arktycznym. Znany także pod zrusyfikowanym nazwiskiem ''Iwan Nagurski''.
 
Urodził się w rodzinie Józefa Nagórskiego. W [[1909]] ukończył szkołę junkrówkadetów w [[Odessa|Odessie]] w Rosji. Od [[1912]] członek Wszechrosyjskiego Areoklubu. Treningi pilotażu odbył na lotnisku w [[GotczynaGatczina|GotczynieGatczinie]] kołopod [[Sankt Petersburg]]aiem. Był jednym z pierwszych pilotów Carskiej Marynarki Wojennej. W [[1914]] r. został pierwszym w dziejach awiacji pilotem polarnym, wykonując, w poszukiwaniu ekspedycji [[Georgij Siedow|Georgija Siedowa]], pięć lotów nad Arktyką . Podczas lotów na specjalnie przystosowanym samolocie [[Maurice-Farman MF11]] dotarł do 76 równoleżnika. W czasie I Wojny Światowej stacjonował w bazie lotniczej w [[Turku]] w [[Finlandia|Finlandii]] gdzie dowodził powietrznympowietrzną [[skwadronEskadra (lotnictwo wojskowe)|eskadrą]]em Floty Bałtyckiej. Podczas walk został pięciokrotnie odznaczony wojskowymi medalami. W [[1916]] Nagórski jako pierwszy na świecie wykonał pętlę łodzią latającą. W [[1917]] rozbił się samolotem nad Bałtykiem, w wodach którego został odnaleziony po kilku godzinach przez załogę łodzi podwodnej. Po wypadku był hospitalizowany w [[Ryga|Rydze]], a w wyniku pomyłki urzędniczej uznano go za zaginionego.
 
W czasie rewolucji październikowej oddział Nagórskiego przyłączyłprzyłączony sięzostał do [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. Po powrocie do Polski w [[1919]] Nagórski zgłosił się do dyspozycji Marynarki Wojennej, jednak odmówiono mu prawa do służby wojskowej.
 
W okresie miedzywojennym Nagórski pracował jako konstruktor i projektant lodówek i zamrażarek dla przemysłu cukrowniczego i naftowego. Po II wojnie światowej karierę inżynierską kontynuował w [[Gdańsk]]u i [[Warszawa|Warszawie]]. W [[1936]] stacji polarnej założonej na [[Ziemia Franciszka Józefa|Ziemi Franciszka Józefa]] nadano nazwę ''Nagurskoje'' na cześć, jak sądzono, poległego pilota.