Eryk XI Eriksson: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne, kat. |
lit. |
||
Linia 7:
Czasy w jakich było dane żyć Erykowi XI to w historii [[Szwecja|Szwecji]] okres bratobójczych walk o koronę królewską, które od około [[1130]] roku trwały przez kilkadziesiąt lat pomiędzy dwoma rodami: [[Swerkerydzi|Swerkerydów]] – potomków króla [[Sverker I Starszy|Swerkera I]] i [[Erykidzi|Erykidów]] – potomków króla [[Eryk IX|Eryka IX]].
Jak wcześniej wspomniano, Eryk urodził się już po śmierci swego ojca, wobec czego, mimo sprzeciwu papieża, na tron szwedzki wstąpił [[Jan I Swerkersson|Jan I]] z rodu Swerkera. Jednak w marcu [[1222]], gdy Eryk miał 6 lat, król Jan I niespodziewanie zmarł. Przeciwnicy tej dynastii, wykorzystując zamęt jaki nastąpił w wyniku niespodziewanej śmierci Jana I, obwołali królem Szwecji małoletniego Eryka XI. Nowy król był zbyt młody by samodzielnie
Czas wygnania Eryk spędził w [[Dania|Danii]], gdzie udało mu się zebrać zwolenników i przy pomocy Duńczyków, zawsze skorych do osłabienia szwedzkiego sąsiada, toczył kilkuletnie walki z Knutem Długim. Wreszcie w [[1234]], w jednej z wielu stoczonych wówczas bitew, Knut Długi zginął, a Eryk triumfalnie powtórnie objął tron królewski. Ceną, jaką Eryk zapłacił za ponowne objęcie rządów, było poważne ograniczenie władzy królewskiej na rzecz Kościoła i możnych, którzy poparli Eryka w walce z Knutem Długim. W czasie swego drugiego królowania Eryk popadł w całkowitą zależność od swego szwagra [[jarl]]a [[Birger Jarl|Birgera]] z rodu [[Folkungowie|Folkunga]], od [[1236]] żonatego z królewską siostrą Ingeborgą. Odtąd polityka szwedzka została całkowicie podporządkowana poczynaniom jarla Birgera, który chcąc wzmocnić swą władzę zawarł sojusz z Kościołem, który od czasu koronacji ojca Eryka XI konsekwentnie popierał władców tego rodu. Jednym z dobrze udokumentowanych epizodów ostatnich lat panowania Eryka XI była wyprawa Szwedów pod wodzą jarla Birgera w [[1240]] na bogate ziemie kupieckiej [[Rzeczpospolita Nowogrodzka|republiki Nowogrodzkiej]], gdzie jednak Szwedzi ponieśli klęskę z wojskami ruskimi prowadzonymi przez [[Aleksander Newski|Aleksandra Newskiego]].
| |||