Wersja z 14:37, 2 lut 2008 edytuj Jurekj (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 2068 edycji poprawa linków ← poprzednia edycja		Wersja z 14:39, 2 lut 2008 edytuj anuluj edycję Jurekj (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 2068 edycji lit. następna edycja →
Linia 26: Rzymianie stawiali na doskonale zorganizowane, złożone z licznych, dobrze współpracujących pododdziałów (centurii, manipułów) legiony. W przeciwieństwie do Macedończyków większość legionistów była ciężko uzbrojona w [[oszczep (broń)\|oszczep]]y do miotania i [[gladius\|krótkie miecze]]. Rzymianie nosili też większe od Macedończyków, prostokątne tarcze. Biedniejsi, lżej uzbrojeni żołnierze stanowili wsparcie podstawowych linii legionów, a żołnierze starsi nie byli uzbrojeni w oszczepy, mieli za to dłuższe włócznie. Rzymscy dowódcy liczyli na olbrzymią manewrowość i dyscyplinę swoich podwładnych. [[Grafika:Plan battle of Pydna-fr.svg\|thumb\|left\|200 px\|Bitwa pod Pydną]] ~~Emilius~~Emiliusz Paulus zmusił Macedończyków do walki w trudnym terenie. Na początku bitwy falanga macedońska uderzyła frontalnie na legiony, długie włócznie falangistów wbiły się w tarcze Rzymian i obydwie armie - szczepione - stały się przez pewien czas niezdolne do manewru. Jednakże nierówności terenu oraz ostrzał z linii rzymskich spowodowały powstanie wyrw w zwartym szyku Macedończyków. Rzymianie wprowadzali w nie natychmiast swoje pododdziały, poszerzając je i "skracając dystans". W ten sposób falanga - nie mogąc atakować długimi włóczniami - stała się bezbronna wobec Rzymian. Rozpoczęła się rzeź. Rzymianie zabili w ciągu godziny 20 000 Macedończyków przy minimalnych (około 100 legionistów) stratach własnych. Wojska rzymskie wygrały bitwę, jak i całą wojnę - trzecią z kolei. Skutkiem bitwy pod Pydną było podporządkowanie Macedonii Rzymowi.

Bitwa pod Pydną: Różnice pomiędzy wersjami