''Ewangelia Prawdy'' opisuje upadek Ducha i powstanie jego antytezy jako rezultat upadku [[eonu]] żeńskiego - [[Sofia|Sofii]]. Nastąpiło to w wyniku nieznajomości Ojca, ponieważ nieznajomość Ojca stworzyła bojaźń, a bojaźń jest gęsta jak mgła, w której antyteza Absolutu - [[Plane]] uzyskuje moc. ''Ewangelia Prawdy'' przedstawia Jezusa jako wskazującego drogę do przezwyciężenia upadku i antytezy Absolutu poprzez [[gnoza|gnozę]], to jest poprzez poznanie Ojca oraz odnalezienie w swojej jaźni cząstki boskości. Przedstawia zatem przyjętą w [[gnostycyzm|gnostycyzmie]] drogę zbawienia: następuje ono nie dzięki odkupieniu i ofierze Jezusa (jak to ma miejsce w oficjalnym nauczaniu Kościoła Katolickiego oraz kościołów protestanckich i jest wyraźnie zaznaczone w Listach św. Pawła), lecz dzięki poznaniu Prawdy o Ojcu rozumianym jako Absolut.
''Ewangelia Prawdy'' stanowi jedno z najważniejszych, a zarazem jedno z najtrudniejszych interpretacyjnie spośród zachowanych pism gnostyckich.
