Bitwa pod Kurowem (1831): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Przebieg bitwy: dr.tech. |
→Konsekwencje: literatura |
||
Linia 22:
Bitwa niewiele zmieniła jednak w strategicznym położeniu powstania, nawet w ocenie sytuacji regionu. Główne siły rosyjskie operujące na Lubelszczyźnie wycofywały się, unikając stoczenia walnej bitwy. Nadal stanowiły zagrożenie dla szlaków komunikacyjnych z [[Zamość|twierdzą zamojską]], pośrednio zagrażały kuźni powstania - Sandomierszczyźnie i zagrażały okrążeniem [[Warszawa|Warszawy]] od zachodu. Należało podjąć z nimi walkę, aby myśleć o znaczącej poprawie sytuacji. Dwernicki kontynuował marsz w kierunku [[Lublin]]a, posuwając się wzdłuż traktu [[Radom]]-[[Lublin]].
Na froncie głównym nadal panował zastój. Bitwa miała pewne znaczenie moralne, pokazywała, że z Rosjanami można walczyć i zwyciężać (ofensywa Dwernickiego to pierwszy przemyślany i znaczący zespół działań militarnych po bitwie grochowskiej), aczkolwiek rozbijanie przednich straży to zwycięstwo zbyt małe, by rozbudzić pogrążoną w apatii generalicję.
==Literatura==
*Mała Encyklopedia Wojskowa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1967, Wydanie I, Tom 2
[[Kategoria:Bitwy powstania listopadowego|Kurowem, bitwa pod]]
| |||