Władysław II płocki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m szablon |
drobne |
||
Linia 7:
Rządy Siemowita VI trwały tylko do nocy sylwestrowej [[1461]] na [[1462]] r., kiedy to starszy syn Władysława I niespodziewanie zmarł. Śmierć brata uczyniła Władysława II jedynym spadkobiercą Mazowsza Płockiego i ziemi bełskiej. Z powodu jego małoletniości rządy przejęła na powrót regencja pod przewodnictwem biskupa. Niestety niespełna dwa miesiące po zgonie brata, śmierć dosięgła także Władysława. Tak nagłe zgony młodych książąt (liczących 16 i 14 lat w chwili śmierci) spowodowało rozszerzanie się pogłosek, że [[Piastowie|Piastów]] otruto. Podejrzenia kierowano głównie w kierunku kasztelana sochaczewskiego Gotarda z Rybna, który miał się poczuć obrażony próbą odebrania mu przez książąt jakiejś wsi. Obecnie przyjmuje się jednak, że zgon obu książąt był naturalny, o czym świadczy nie podjęcie tego tematu przez na ogół dobrze poinformowanego o stosunkach panujących na Mazowszu [[Jan Długosz (historyk)|Jana Długosza]]. Najprawdopodobniej przyczyną śmierci w tak młodym wieku Siemowita i Władysława była dziedziczna choroba tej linii Piastów – [[gruźlica]].
Śmierć Władysława II Płockiego i wymarcie na nim linii książąt mazowieckich wywodzących się od [[Siemowit IV Płocki|Siemowita IV]] spowodowała, że [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierz Jagiellończyk]] zgodnie z prawem lennym chciał przyłączyć całość jego władztwa do korony [[Polska|polskiej]]. Energiczne działania ciotki ostatnich książąt Katarzyny, oraz niechęć
{{Książę płocki|poprzednik=[[Władysław I Płocki|Władysław I]]|następca=[[Konrad III Rudy]]|urząd=książę płocki|lata=[[1455]]-[[1462]]<br>do 1459 i 1462 regencja, do 1462 razem z bratem Siemowitem VI}}
| |||