Auguste Frédéric Louis Viesse de Marmont: Różnice pomiędzy wersjami

 

Pochodził ze szlacheckiego rodu. Jego ojciec też był wojskowym. Auguste Marmont w wieku 15 lat wstąpił do piechoty, jednak wkrótce potem został przeniesiony do artylerii.

W [[1805]] otrzymał dowództwo korpusu i wykazał się na tym stanowisku podczas bitwy pod [[Bitwa pod Ulm|Ulm]]. Następnie został wysłany na czele niewielkiej armii celem zajęcia [[Dalmacja|Dalmacji]] i zdobył [[Dubrownik]] ([[język włoski|wł.]] ''Ragusa''). Przez następne pięć lat pełnił obowiązki cywilnego i wojskowego gubernatora Dalmacji, a ślady tych jego rządów przetrwały zarówno w postaci budowli, jakie wzniósł, jak i we wspomnieniach współczesnych. W [[1808]] został [[diuk]]iem Raguzy, a w [[1809]] został wezwany przez Napoleona do wzięcia udziału w wojnie z siłami [[V koalicja antyfrancuska|V koalicji]]; brał udział w walkach pod [[Wiedeń|Wiedniem]] w końcowym okresie kampanii. Teraz Napoleon mianował go marszałkiem i gubernatorem prowincji [[Iliria]].

 

 

Wrócił na leczenie do Francji i był jeszcze w fatalnym stanie, gdy w kwietniu [[1813]] Napoleon wezwał go ponownie i powierzył dowodzenie korpusu. Brał udział w bitwach pod [[Bitwa pod Lützen|Lützen]], [[Bitwa pod Budziszynem|Budziszynem]] i [[Bitwa pod Dreznem|Dreznem]], a także w zimowej kampanii roku [[1814]] aż do ostatniej [[Bitwa o Paryż|bitwy w obronie Paryża]], skąd wycofał swe wojska, w liczbie około 20 000 do Essonne.

W latach restauracji dynastii [[Burbonowie|Burbonów]] został [[par|parem Francji]] i generałem-majorem gwardii królewskiej, a w roku [[1820]] kawalerem orderu Świętego Ducha i oficerem krzyża św. Ludwika, ale nigdy nie zdobył sobie pełnego zaufania dworu.

 

Jego prace to:

*''Voyage en Sicile'' (1838);

*''Esprit des institutions militaires'' (1845);

 

* [[VI Korpus Wielkiej Armii]]

 

{{Marszałkowie Francji 1804-1815}}

[[Kategoria:Francuscy generałowie|Marmont]]

[[Kategoria:Marszałkowie Francji|Marmont]]