Salome I: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Maglocunus (dyskusja | edycje) m poprawa linków |
Maglocunus (dyskusja | edycje) m poprawa linków |
||
Linia 9:
Pod koniec [[34 p.n.e.]] Salome wyszła za mąż za [[Kostobar I|Kostobara]], namiestnika [[Idumea|Idumei]] i [[Gaza|Gazy]]. W [[26 p.n.e.]] rozwiodła się z mężem, który krótko potem został stracony za spiskowanie przeciwko Herodowi. Około [[21 p.n.e.|21]]/[[20 p.n.e.]] o jej rękę poprosił [[Syllajos]], minister Obodosa, króla Nabatejczyków. Herod odrzucił jego ofertę, mimo sprzeciwu samej Salome. Oficjalnym powodem było wyznanie Syllajosa (odmówił przejścia na [[judaizm]]). Salome starała się o zgodę na małżeństwo nawet u cesarzowej rzymskiej [[Liwia Druzylla|Liwii]].
Około 20 p.n.e. Salome, zmuszona przez brata, poślubiła [[Aleksas I|Aleksasa]], nowego namiestnika Idumei. Do małżeństwa namawiała ją także Liwia. Od jesieni [[16 p.n.e.]] trwał konflikt między Salome a jej bratankami - Arystobulem i Aleksandrem, synami Heroda Wielkiego i Mariamme I. Na poprawę ich stosunków nie wpłynął nawet ślub Arystobula z Bereniką I, córką Salome. Intrygi Salome przyniosły efekt około [[8 p.n.e.]], kiedy Herod Wielki kazał stracić swoich synów.
Po śmierci Heroda Wielkiego w [[4 p.n.e.]] Salome otrzymała [[Jamnia|Jamnię]], [[Azotus]] i [[Fazaelis]]. Udała się do [[Rzym]]u, gdzie starała się nie dopuścić do przekazania Judei jej bratankowi - Archelaosowi. Gdy się to nie udało, zdecydowała się przypuszczalnie pozostać w Rzymie. Po wygnaniu Archealosa w [[6]] roku, Salome otrzymała od cesarza [[Oktawian August|Oktawiana Augusta]] wioskę [[Archelaida|Archelaidę]].
| |||