'''Pakt antykominternowski''' był to układ podpisany [[25 listopada]] [[1936]] roku w Berlinie, przez przedstawicieli rządów [[Niemcy|Niemiec]] i [[Japonia|Japonii]], w celu koordynowania działań przeciwko [[Międzynarodówka Komunistyczna|Kominternowi]] - III Międzynarodówce Komunistycznej - organizacji utworzonej w [[Moskwie]] w 1919r.] z zadaniem kierowania działa;lnościądziałalnością partii komunistycznych i podporządkowania ich partii radzieckiej.. Tajny protokół dołączony do układu zobowiązywał sygnatariuszy do zachowania neutralności, gdyby jedna ze stron znalazła się w stanie wojny z [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. [[6 listopada]] [[1937]] roku do paktu dołączyły Włochy, a później (do 1941 roku): [[Węgry]], [[Mandżukuo]], [[Hiszpania]], [[Bułgaria]], [[Dania]], [[Finlandia]], [[Rumunia]], rządy [[Chorwacja|Chorwacji]], [[Słowacja|Słowacji]] oraz rząd Wang Ching-weia z Nankinu ([[Chińska Republika Ludowa|Chiny]]). Pakt ten był podstawą późniejszych umów wojskowych zawieranych między Niemcami i [[Włochy|Włochami]] ([[22 maja]] [[1939]] roku) oraz Japonią ([[11 grudnia]] [[1940]] roku). Wspólnym celem tych państw było uzyskanie światowej hegemonii i przeciwstawienie się państwom alianckim.
