Dolina Miętusia: Różnice pomiędzy wersjami

{{commons|Dolina Miętusia}}

'''Dolina Miętusia''' – boczna, największa odnoga [[Dolina Kościeliska|Doliny Kościeliskiej]] w [[Tatry|Tatrach]]. Ma powierzchnię ok. 6 km². Cała dolina została wyrzeźbiona przez [[lodowiec]] w [[skały osadowe|skałach osadowych]]. Dnem doliny płynie [[Miętusi Potok]], wypływający z [[Miętusie Wywierzysko|Miętusiego Wywierzyska]] pod polaną zwaną [[Wyżnia Miętusia Rówień|Wyżnią Miętusią Równią]] i wpadający do [[Kościeliski Potok|Kościeliskiego Potoku]]. W jej górnej, południowej części, będącej jednym z najcenniejszych zakątków Tatr, znajduje się uroczysko [[Wantule]], powyżej niego [[Wielka Świstówka]] z wapiennymi [[cyrk lodowcowy|kotłami polodowcowymi]] oraz duże [[jaskinia|jaskinie]] ([[Jaskinia Kozia|Kozia]], [[Ptasia Studnia]], [[Jaskinia Miętusia|Miętusia]] czy [[Studnia w Kazalnicy]]). W stromym zboczu zachodnim, opadającym z [[Hala Upłaz|Hali Upłaz]] znajduje się długi polodowcowy kocioł zwany [[Mała Świstówka|Małą Świstówką]]. Nad dolnym, północnym końcem doliny ([[Niżnia Miętusia Rówień]]) wznosi się w lesie charakterystyczna, zbudowana z wapienia skała - [[Zawiesista Turnia]]. W miejscu połączenia się z Doliną Kościeliską znajduje się [[polana reglowa]], tzw. [[Zahradziska]], a ponad nią wznosi się wapienna [[Kończysta Turnia]]

 

;[[szlak turystyczny|Szlaki turystyczne]]:

 

 

;Bibliografia:

<div style="font-size:85%">

#{{cytuj książkę|tytuł=Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000|miejsce=Warszawa |rok=2005/06|wydawca= Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka |isbn = 83-87873-36-5 }}

</div>