Żmudzini: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
podmiana grafiki na polskojęzyczną |
lit., +fotka |
||
Linia 19:
* na określenie osób deklarujących narodowość żmudzką.
Nazwa Żmudzini wywodzi się od słowa ''ziemaj'' – ''nisko'', gdyż plemiona żmudzkie zamieszkiwały nizinne tereny dzisiejszej Litwy. Mieszkańców obszarów dorzecza górnego Niemna, o bardziej zróżnicowanej morfologii, wyżynnej, nazywano [[
Plemiona żmudzkie do [[XII wiek]]u były niezależne, rządzone przez książąt, choć przy wciąż dużym znaczeniu systemu rodowego. Od początku [[XIII wiek]]u ziemie Żmudzinów w coraz większym stopniu najeżdżały wojska [[Zakon kawalerów mieczowych|Zakonu kawalerów mieczowych]], a od [[1237]] – [[Zakon krzyżacki|Krzyżaków]]. Pomimo pewnych sukcesów Żmudzinów i innych sprzymierzonych plemion bałtyckich w walce z "[[krucjata]]mi" (zwycięstwa [[bitwa pod Szawlami|pod Szawlami]] w [[1236]] i [[bitwa pod Durben|pod Durben]] w [[1260]]) układ sił niekorzystny dla Żmudzinów wymusił na nich poddanie się około [[1240]] władzy formującego się pod berłem [[Mendog]]a państwa litewskiego.
Linia 36:
komentuje używanie języka ruskiego jako urzędowego w Wielkim Księstwie.
[[Grafika:Litwa-Szawle Gora Krzyzy.jpg|thumb|255px|Góra Krzyży pod [[Szawle|Szawlami]] upamiętniająca chrzest Żmudzi]]
Po przyłączeniu Żmudzi do Litwy w [[1410]] podjęto próby chrystianizacji mieszkańców. W [[1413]] oficjalnie ogłoszono przyjęcie [[katolicyzm]]u przez Żmudzinów. Był to ostatni naród Europy, który przyjął chrześcijaństwo, jeśli nie liczyć plemion tajgi i tundry skrajnej północy i północnego wschodu Europy. Napotkało to opór wśród ludności żmudzkiej, kojarzącej katolicyzm z wrogimi Krzyżakami i przywiązanej do wiary przodków. W [[1418]] i [[1441]] Żmudzini wszczęli powstania antychrześcijańskie i antylitewskie.
| |||