Patricia Hewitt: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Robot przenosi Kategoria:Deputowani do LIV Parlamentu Zjednoczonego Królestwa |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 1:
'''Patricia Hope Hewitt''' (ur. [[2 grudnia]] [[1948]] w [[Canberra|Canberrze]]), [[Wielka Brytania|brytyjska]] polityk, minister handlu i przemysłu oraz minister zdrowia w rządach [[Tony Blair|Tony'ego Blaira]], członkini [[Partia Pracy (brytyjska)|Partii Pracy]].
Córka sir Lenoxa Hewitta, szefa korpusu służby cywilnej w Urzędzie Premiera Australii. Wykształcenie odebrała w Canberra Girls' Grammar School i Australian National University. Studiowała na [[Newnham College]] w [[Uniwersytet w Cambridge|Cambridge]] i Nuffield College w [[Uniwersytet w Oksfordzie|Oksfordzie]]. W [[1981]] r. poślubiła prawnika Williama Birtlesa z którym ma córkę (ur. we wrześniu [[1986]] r.) i syna (ur. w lutym [[1988]] r.). W [[1971]] r. rozpoczęła pracę w dziale prasowym Age Concern. W [[1973]] r. została członkiem Narodowej Rady Wolności Obywatelskich Zjednoczonego Królestwa, gdzie zajmowała się prawami kobiet. W latach 70. wstąpiła do Partii Pracy.
Hewitt związana była z lewym skrzydłem partii i należała do zwolenników [[Tony Benn|Tony'ego Benna]]. W [[1981]] r. publicznie potępiła tych lewicowych laburzystów, którzy nie głosowali na Benna podczas wyborów wiceprzewodniczącego partii, co umożliwiło zwycięstwo [[Denis Healey|Denisowi Healey'owi]]. W [[1983]] r. Hewitt została kandydatką laburzystów w okręgu [[Okręg wyborczy Leicester East|Leicester East]], ale przegrała tam różnicą 993 głosów z kandydatem [[Partia Konserwatywna (brytyjska)|konserwatystów]], [[Peter Bruinvels|Peterem Bruinvelsem]]. Po tej porażce Hewitt została sekretarzem prasowym [[Liderzy Brytyjskiej Partii Pracy|lidera laburzystów]] [[Neil Kinnock|Neila Kinnocka]]. Do [[Izba Gmin|Izby Gmin]] dostała się po wyborach powszechnych w [[1997]] r. z okręgu [[Okręg wyborczy Leicester West|Leicester West]], który reprezentuje do dziś. Swoją pierwszą nowę w parlamencie wygłosiła [[3 lipca]] [[1997]] r.
| |||