Scott Draper: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: es:Scott Draper; zmiany kosmetyczne
m poprawa linków
Linia 1:
'''Scott Dennis Draper''' (ur. [[5 czerwca]] [[1974]] w [[Brisbane]]), [[tenis]]ista [[Australia|australijski]], klasyfikowany w czołowej pięćdziesiątce rankingu światowego, zwycięzca [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowego]] [[Australian Open]] w grze mieszanej. Reprezentował Australię w [[Puchar Davisa|Pucharze Davisa]]. Należy do nielicznych współczesnych sportowców, którzy odnieśli profesjonalne sukcesy w dwóch odmiennych dyscyplinach; w 2007 wygrał swój pierwszy turniej jako zawodowy [[golf (sport)|golfista]].
 
=== Życiorys ===
Draper rozpoczął treningi tenisowe w wieku 4 lat, zachęcony przykładem rodzinnym; w tenisa grali zarówno oboje rodzice, jak i starszy brat. Nieco później, jako 12-latek, zajął się też rekreacyjnie golfem, skoncentrował się jednak na karierze tenisowej. W 1992 doszedł do 5. miejsca w światowym rankingu juniorów, wygrywając w tymże roku juniorską grę podwójną na [[Wimbledon]]ie w parze ze Stevenem Baldasem. W 1993 rozpoczął występy w gronie tenisistów profesjonalnych.
 
Do szerokiej czołówki światowej przebił się po dwóch latach. W 1995 zanotował błyskotliwy awans - w ciągu roku przesunął się z pozycji rankingowej 420 na miejsce 81. Wygrał w tymże roku swój pierwszy turniej challengerowy, w [[Nagoya]] (pokonał w finale Japończyka [[Shuzo Matsuoka|Shuzo Matsuokę]]), był też w ćwierćfinale turnieju ''[[ATP Tour]]'' w [[Tokio]]. Dobrze zaprezentował się także w imprezie wielkoszlemowej w Paryżu, gdzie po skutecznym przejściu kwalifikacji wyeliminował trzech rywali z czołowej pięćdziesiątki światowej - [[Jonas BjorkmanBjörkman|Jonasa BjorkmanaBjörkmana]], [[Gilbert Schaller|Gilberta Schallera]] i [[Richey Reneberg|Richeya Reneberga]] - by odpaść dopiero w 1/8 finału z Włochem [[Renzo Furlan]]em. W 1996 powtórzył ten rezultat na [[French Open]], pokonując [[Byron Black|Byrona Blacka]], ponownie Schallera i [[Jeff Tarango|Jeffa Tarango]] i w IV rundzie (1/8 finału) przegrywając z liderem światowej klasyfikacji [[Pete Sampras]]em. Po raz trzeci i ostatni w karierze doszedł do 1/8 finału w Wielkim Szlemie w 1997, ale tym razem w turnieju [[US Open]]; przegrał wówczas ze Szwedem BjorkmanemBjörkmanem.
 
W 1997 po raz pierwszy doszedł do finału w cyklu ''ATP Tour'', ale decydującym spotkaniu turnieju w [[Adelajda (miasto)|Adelajdzie]] musiał uznać wyższość rodaka [[Todd Woodbridge|Todda Woodbridge'a]]. Cenne zwycięstwo Draper zanotował w międzynarodowych mistrzostwach Włoch w [[Rzym]]ie, gdzie wyeliminował słynnego Austriaka [[Thomas Muster|Thomasa Mustera]]. Jeszcze lepiej Australijczyk prezentował się w sezonie 1998; w finale w [[Waszyngton (stolica Stanów Zjednoczonych)|Waszyngtonie]] uległ [[Andre Agassi]]emu, ale na turnieju w [[Londyn|londyńskim]] ''Queen's Clubie'' okazał się najlepszy, notując m.in. zwycięstwo nad znacznie wyżej notowanym rodakiem [[Patrick Rafter|Patrickiem Rafterem]]. W finale pokonał rywala dość niespodziewanego - mało znanego Włocha [[Laurence Tieleman]]a. We wrześniu 1998 Draper musiał poddać się operacji stawu kolanowego, która wykluczyła go z występów w dalszej części sezonu, ale udane starty na początku 1999 (zwłaszcza półfinały w Adelajdzie i Delray Beach) dały mu awans na najwyższą pozycję rankingową w karierze - nr 42 w maju tegoż roku.