Pancho Segura: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: fi:Pancho Segura |
m poprawa linków |
||
Linia 1:
'''Francisco Olegario Segura Caano''', Pancho Segura (ur. [[20 czerwca]] [[1921]] w [[Guayaquil]])
Chorowity w dzieciństwie, niewysoki, ze względu na brak siły fizycznej treningi tenisowe rozpoczął z oburęcznym uchwytem forhendowym i pozostał już przy tym nietypowym stylu gry w dalszej części kariery (serwował prawą ręką). W [[1938]] wygrał mistrzostwa Ekwadoru, miał na koncie także inne tytuły latynoamerykańskie. W [[1941]] osiedlił się w USA i rozpoczął naukę na University of Miami. Jako cudzoziemiec był zwolniony ze służby wojskowej i w latach [[II wojna światowa|II wojny światowej]] kolekcjonował tytuły w rozgrywkach amerykańskich, m.in. trzykrotnie wygrywając grę pojedynczą w rozgrywkach międzyuczelnianych (''Intercollegiate''), także raz w deblu. Nie zrealizował jednak swojego wielkiego celu - w [[US Open|mistrzostwach USA]] (obecne US Open) doszedł najdalej do półfinału (1942, 1943, 1944, 1945), w pierwszych latach powojennych kończąc występy na ćwierćfinale.
W [[1942]] uznany za czwartą rakietę w USA, w kolejnych trzech latach figurował na 3. miejscu rankingu federacji amerykańskiej. Wygrywał m.in. mistrzostwa USA na kortach ziemnych (w singlu 1944, w deblu 1944, 1945 z [[Bill Talbert|Billem Talbertem]]) i mistrzostwa USA w hali (1946, w singlu). W turniejach [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowych]] pozostał bez wygranej - w [[1944]] był w finale debla mistrzostw USA (z Talbertem), w [[1947]] w finale tego turnieju w mikście (z [[Gertrude Moran]]), w [[1946]] w finale debla na [[French Open|mistrzostwach Francji]] (z [[Enrique Morea|Enrique Moreą]]).
W 1947 Segura zdecydował się na podpisanie kontraktu zawodowego z promotorem Jackiem Harrisem. Jak wynika ze wspomnień [[Bobby Riggs]]a, Ekwadorczyk zastąpił w rozgrywkach zawodowych [[Ted Schroeder|Teda Schroedera]], który opóźnił swoje przejście na status profesjonalny. Segura rozpoczął karierę zawodową od serii pojedynków (tzw. touru) z Australijczykiem [[Dinny Pails]]em, rozgrywanych w tle głównych meczów, które toczyli najwięksi gwiazdorzy - [[Jack Kramer]] i Bobby Riggs. Rychło zdobył wielką popularność, głównie ze względu na nietypowy styl gry i szeroki uśmiech, który towarzyszył mu na korcie (często rzucał żarty w stronę publiczności). Waleczny, dysponujący dobrą pracą nóg, słynął ze skutecznych lobów, a jego oburęczny forhend był uważany za jedno z najlepszych uderzeń w historii tenisa (m.in. w opinii Jacka Kramera). Jako amator był raczej lekceważony na kortach trawiastych (swoje oba występy na [[Wimbledon]]ie w 1946 i 1947 kończył na I rundzie), jako tenisista profesjonalny liczył się także na szybkich nawierzchniach, głównie dzięki poprawieniu gry wolejowej.
Linia 13:
Po zakończeniu kariery sportowej został trenerem tenisa w Kalifornii. Wśród jego uczniów były m.in. gwiazdy hollywoodzkie, ale przede wszystkim przyczynił się do rozwoju talentu [[Jimmy Connors]]a. Opiekował się także swoim rodakiem [[Ricardo Ycaza|Ricardo Ycazą]], w [[lata 70. XX wieku|latach 70.]] czołowym juniorem świata. Uczestniczył w rozgrywkach weteranów. W [[1973]] wspierał Bobby Riggsa w jego głośnych meczach w ramach "bitwy płci", a po porażce Riggsa z [[Billie Jean King]] usiłował wyzwać Amerykankę na kolejny pojedynek, wskazując, że pokonany był zaledwie trzecią rakietą weteranów (za samym Segurą i [[Gardnar Mulloy|Gardnarem Mulloyem]]). King nie wyraziła zainteresowania ewentualnym meczem z Segurą.
Jack Kramer w swojej książce ''The Game, My 40 Years in Tennis'' (1979) umieścił Segurę w gronie 21 najlepszych tenisistów w historii, wprawdzie nie w pierwszym szeregu, ale na równi m.in. z [[Rod Laver|Rodem Laverem]], [[John Newcombe|Johnem Newcombem]], Kenem Rosewallem, [[Jack Crawford|Jackiem Crawfordem]] czy [[
W [[1984]] Segura został wpisany do [[Międzynarodowa Tenisowa Hall of Fame|Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame]].
'''Osiągnięcia w turniejach [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowych]]:'''
* [[US Open|mistrzostwa USA]]
** gra podwójna - finał 1944 (z [[Bill Talbert|Billem Talbertem]])
| |||