Ułańska siódemka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szczepan.bot (dyskusja | edycje)
m Zmiana kategorii na prośbę Masura
mNie podano opisu zmian
Linia 12:
[[3 sierpnia]], tuż po północy grupa ta, uzbrojona w karabiny i pistolety, posiadająca mundury i ubrania cywilne, które mieli zmieniać w zależności od okoliczności, dwiema bryczkami przejechała granicę zaborów. Plan działania zakładał penetrację terenu, rozbicie rosyjskiego punktu mobilizacyjnego w [[Jędrzejów|Jędrzejowie]], zdobycie koni i przekształcenie się w oddział kawaleryjski.
 
Nad ranem ułani ci, choć póki co bez koni, przybyli do należącego do [[Zofia ZawiszankaKernowa|Zofii Zawiszanki]] (członkini konspiracji i znajomej Zygmunta Karwackiego) dworu w [[Goszyce|Goszycach]]. Tu od właścicieli otrzymali wsparcie - żywność i furmanki, którymi ruszyli dalszą drogę. Gdy przybyli do [[Jędrzejów|Jędrzejowa]] nie zastali w nim już Rosjan - polscy rezerwiści, którzy tego dnia zgłosili się do tutejszego punktu mobilizacyjnego poinformowali, że Rosjanie poważnie potraktowali wyolbrzymioną wieść o zmierzającym ku nim licznym polskim oddziałom i zrejterowali z miasta.
 
Dowodzący akcją [[Władysław Belina-Prażmowski|Władysław Prażmowski „Belina”]] uznał, że postawione zadanie militarne zostało wykonane i zarządził powrót przez [[Słomniki]] - inną niż wstępnie planowano drogą. Zamierzał bowiem uderzyć na stacjonujący tam oddział rosyjskiej straży granicznej. Gdy jednak po przybyciu na miejsce okazało się, że w Słomnikach przebywa duży oddział wojsk rosyjskich, w sile przeszło kompanii, odstąpili od zamiaru walki i ukryci w zbożu odczekali do czasu gdy Rosjanie odmaszerowali w kierunku [[Miechów|Miechowa]]. Dopiero wtedy ruszyli dalej.