Charles François Dumouriez: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Biografia: poprawa linków |
|||
Linia 11:
W [[1770]] został wysłany do [[Polska|Polski]], gdzie miał organizować za francuskie pieniądze korpus posiłkowy [[konfederacja barska|konfederacji barskiej]]. Ufortyfikował kilka twierdz na południu Rzeczypospolitej, utworzył piechotę konfederacką. Został jednak pobity przez wojska rosyjskie pod wodzą [[Aleksander Suworow|Aleksandra Suworowa]] w [[bitwa pod Lanckoroną|bitwie pod Lanckoroną]] [[23 maja]] [[1771]].
Upadek jego protektora Choiseula spowodował uwięzienie Dumourieza w [[Bastylia|Bastylii]] w [[1770]]. Wolność odzyskał dopiero po wstąpieniu na tron [[Ludwik XVI Burbon|Ludwika XVI]] w [[1774]]. W latach [[1778]]-[[1788]] był komendantem twierdzy portu w [[Cherbourg]]u. W [[1788]] został marszałkiem polnym ([[język francuski|fr.]] ''maréchal de camp''). Po wybuchu [[
W [[1792]] przeszedł do klubu [[Żyrondyści|żyrondystów]] i [[15 marca]] został z ich ramienia ministrem spraw zagranicznych Francji. Brał czynny udział w przygotowaniach planów wojny z [[Austria|Austrią]], która wybuchła [[20 kwietnia]] [[1792]]. [[13 czerwca]] przejął na dwa dni funkcję ministra wojny. Po wydarzeniach [[10 sierpnia]] i ucieczce [[Marie Joseph de La Fayette|Lafayette`a]] dowodził faktycznie armią centralną, w momencie gdy na jego odcinku wojska austriackie i pruskie przypuściły atak. [[6 listopada]] rozgromił Austriaków w [[bitwa pod Jemappes|bitwie pod Jemappes]].
| |||