Konstancja wrocławska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
rozszerzenie hipotezy Zmudzkiego, dodanie stron ze Zmudzkiego, poprawa adresów bibliograficznych, dodanie linku do wersji elektronicznej zbioru dokumentów bpstwa chełmińskiego |
połączenie sekcji "Narodziny" i "Wychowanie", zamiana kolejności akapitów w sekcji "Śmierć", rozwinięcie przypisu, dopiski, drobne redakcyjne, ISBN-y, |
||
Linia 1:
'''Konstancja''' (ur. najpóźniej w [[1227]], zm. [[21 lutego|21]] lub [[23 lutego]] [[1257]]) – księżniczka śląska, księżna kujawska z dynastii [[Piastowie|Piastów]].
Córka [[książęta śląscy|księcia śląskiego]], [[książęta krakowscy|krakowskiego]] i [[książęta wielkopolscy|wielkopolskiego]] [[Henryk II Pobożny|Henryka II Pobożnego]] oraz [[Anna Przemyślidka|Anny]], córki [[władcy Czech|króla Czech]] [[Przemysł Ottokar I|Przemysła Ottokara I]]. Żona [[książęta kujawscy|księcia kujawskiego]] [[Kazimierz I kujawski|Kazimierza I]]. Matka książąt sieradzkiego, łęczyckiego, [[książęta sandomierscy|sandomierskiego]] i [[książęta krakowscy|krakowskiego]] [[Leszek Czarny|Leszka Czarnego]] oraz inowrocławskiego [[Siemomysł inowrocławski|Ziemomysła]].
== Narodziny i wychowanie ==
W [[1239]], gdy Konstancja została wydana za mąż, musiała mieć co najmniej 12 lat. Urodziła się zatem najpóźniej w [[1227]]<ref>K. Jasiński, ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 62. Wcześniej K. Jasiński w książce ''Rodowód Piastów śląskich. Tom I. Piastowie wrocławscy i legnicko-brzescy'', Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, Wrocław 1973, zaznaczył, że jako młodsza od Gertrudy urodziła się zapewne po 1220. Zob. K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 120. W tablicy I/2 na końcu książki: zap. 1221-1227.</ref>. Spośród jej sióstr tylko [[Gertruda wrocławska|Gertruda]] wcześniej zawarła związek małżeński, stąd uważa się ją za drugą pod względem starszeństwa córkę [[Henryk II Pobożny|Henryka II Pobożnego]] i [[Anna Przemyślidka|Anny czeskiej]]<ref>Córki wydawano za mąż z reguły w kolejności starszeństwa, zaś najmłodsze potomstwo przeznaczano do stanu duchownego. Gertruda w [[1233]] poślubiła [[Bolesław I mazowiecki|Bolesława I mazowieckiego]], [[Elżbieta wrocławska|Elżbieta]] w [[1244]] wyszła za mąż za [[Przemysł I|Przemysła I wielkopolskiego]], natomiast [[Agnieszka wrocławska|Agnieszka]] została cysterką trzebnicką, a [[Jadwiga wrocławska|Jadwiga]] wstąpiła do klasztoru klarysek wrocławskich. Zob. K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 120.</ref>. Umownie wśród dzieci książęcej pary jest umieszczana na czwartym miejscu<ref name="Jasiński">K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 120.</ref>.
Jej imię nawiązywało do babki ze strony matki – [[Konstancja węgierska (zm. 1240)|Konstancji]], królowej czeskiej, córki [[władcy Węgier|króla Węgier]] [[Bela III|Beli III]]<ref name="Jasiński" />.
Konstancja otrzymała zapewne staranniejsze wychowanie niż jej przyszły małżonek, [[Kazimierz I kujawski]]<ref>P. Żmudzki, ''Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny'', Warszawa 2000, s. 58.</ref>, którego preceptorem był [[Jan Czapla (duchowny)|Jan Czapla]]. Podobnie jak jej rodzeństwo została umieszczona przez rodziców w [[Sanktuarium św. Jadwigi w Trzebnicy|klasztorze trzebnickim]], gdzie kształciła się pod czujnym okiem babki [[Jadwiga Śląska|Jadwigi]]. Przyszła święta zajęła się duchową formacją wnuczki, po której Henrykówna wykazywała się pobożnością. Sama Konstancja prawdopodobnie podobny wpływ wywarła na swojego pierworodnego syna [[Leszek Czarny|Leszka]]<ref name="Żmudzki 61">P. Żmudzki, ''Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny'', Warszawa 2000, s. 61.</ref>.
== Małżeństwo z Kazimierzem I kujawskim ==
[[Grafika:Kazimierz I kujawski.JPG|thumb|Kazimierz I kujawski na patenie fundacji Konrada I mazowieckiego]]
W [[1239]] we [[Wrocław]]iu poślubiła [[książęta kujawscy|księcia kujawskiego]] [[Kazimierz I kujawski|Kazimierza I]]. W literaturze utrzymują się dwie teorie na temat genezy tego małżeństwa. Pierwsza z nich głosi, że było ono wynikiem polityki jej ojca, Henryka II Pobożnego, pragnącego poprzez ślub córki z synem [[Konrad I mazowiecki|Konrada I mazowieckiego]] osłabić mazowieckiego rywala, z którym od lat wraz z ojcem, [[Henryk I Brodaty|Henrykiem I Brodatym]], prowadził walki o Kraków. Związek ten przypieczętowywał sojusz polityczny książąt śląskiego i kujawskiego. Rozwścieczony tymi planami Konrad miał kazać zamordować prowadzącego przedmałżeńskie negocjacje [[scholastyk]]a płockiego [[Jan Czapla (duchowny)|Jana Czaplę]], za co została nałożona na niego klątwa, a jego ziemie zostały obłożone [[interdykt]]em<ref>T. Jurek, ''Konstancja'', (w:) ''Piastowie. Leksykon biograficzny'', Kraków 1999, s. 413-414.</ref><ref>Taki motyw śmierci Jana Czapli podała ''[[Kronika wielkopolska]]''. P. Żmudzki, ''Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny'', Warszawa 2000, s. 27, poddał w wątpliwość przekaz kroniki, zauważając, że aranżujący małżeństwo Jan Czapla zamiast uciekać przed Konradem I pozostał w należącym do księcia mazowieckiego Płocku, i że Kazimierz I nie poniósł żadnych konsekwencji. K. Kozłowska-Budkowa, ''Jan Czapla'', (w:) ''Polski Słownik Biograficzny'', t. IV, 1938 s. 165, przedstawiła pogląd, iż powodem morderstwa scholastyka płockiego mógł być zatarg między nim, przedstawicielem Kościoła płockiego, a Konradem I i Agafią. Tezę tę uzasadniła, wskazując na
W czasie trwającego kilkanaście lat małżeństwa Konstancja urodziła dwóch synów: [[Leszek Czarny|Leszka Czarnego]], w latach [[1279]]-[[1288]] [[książęta krakowscy|księcia krakowskiego]], i [[Siemomysł inowrocławski|Ziemomysła inowrocławskiego]]<ref>O. Balzer, ''Genealogia Piastów'', Kraków 1895, s. 337-339, do dzieci z tego związku zaliczył także Adelajdę, która wg niego była dominikanką sandomierską. K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', cz. I, wyd. II, Kraków 2007, s. 121, przyp. 7, zakwestionował tę hipotezę, zarzucając poglądowi Balzera brak podstaw źródłowych, oparcie się na domysłach i ryzykownych rekonstrukcjach tekstu źródłowego, a także wskazując na brak występowania Adelajdy w ''Genealogii św. Jadwigi''. Sam zaliczył Adelajdę do dzieci [[Kazimierz II Sprawiedliwy|Kazimierza II Sprawiedliwego]] i [[Helena znojemska|Heleny znojemskiej]]. Zob. też K. Jasiński, ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 19-20.</ref>.
== Śmierć ==
Dwa nekrologi informujące o śmierci Konstancji zawierają różne daty dzienne: ''Nekrolog strzeleński'' podaje, że zmarła [[21 lutego]], według ''Nekrologu opactwa św. Wincentego we Wrocławiu'' jej śmierć nastąpiła [[23 lutego]]<ref>O. Balzer, ''
Miejsce pochówku Konstancji nie jest znane.
W dokumencie z 16 września 1257<ref>Taką datację podali K. Jasiński, ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Poznań – Wrocław 2001, s. 62, i O. Balzer, ''Genealogia Piastów'', Kraków 1895, s. 298. P. Żmudzki, ''Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny'', Warszawa 2000, s. 76, błędnie datował ten dokument na [[16 sierpnia]] 1257, bowiem już wydawca zwrócił uwagę na fakt, że dzień świętej Eufemii przypadał wówczas na 16 września, stąd jego emendacja datacji. Z kolei i u K. Jasińskiego i u O. Balzera wystąpił błąd w odsyłaczu do owego dokumentu, bowiem w wydawnictwie źródłowym ma on numer 51. Por. ''Urkundenbuch des Bisthums Culm'', T. 1, ''Das Bisthum Culm unter dem deutschen Orden 1243-1466'', wyd. C.P. Woelky, Danzig 1885 (wersja elektroniczna: [http://kpbc.umk.pl/dlibra/doccontent?id=30721]).</ref> wystawionym przez jej dwóch synów wraz z ojcem dla [[biskupi chełmińscy|biskupa chełmińskiego]] [[Heidenryk (biskup chełmiński)|Heidenryka]], Leszek i Ziemomysł, chcąc uczcić jej pamięć<ref>P. Żmudzki, ''Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny'', Warszawa 2000, s. 77, uważał, że udział synów Konstancji w czynnościach związanych z tym dokumentem wynikał tak z pobudek politycznych jak i z przyczyn religijnych.</ref> przykazali kanonikom chełmińskim odprawianie codziennej mszy za duszę Konstancji. Wraz ze śmiercią żony Kazimierz I utracił prawa do kasztelanii lądzkiej.
{{Przypisy}}▼
▲{{Przypisy|2}}
==Bibliografia==
*[[Oswald Balzer|Balzer O.]], ''Genealogia Piastów'',
*[[Kazimierz Jasiński (historyk)|Jasiński K.]], ''Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich'', Wydawnictwo Historyczne, Poznań – Wrocław 2001, ISBN 83-913563-5-3, s. 19-20, 57-58 i 61-63.
*Jasiński K., ''Rodowód Piastów śląskich'', cz. I, wyd. II, Wydawnictwo Avalon, Kraków 2007, ISBN 978-83-60448-28-1, s. 120-122.
*[[Tomasz Jurek|Jurek T.]], ''Konstancja'', (w:) ''Piastowie. Leksykon biograficzny'', Wydawnictwo Literackie, Kraków 1999, ISBN 83-08-02829-2, s. 413-414.
*[[Zofia Kozłowska-Budkowa|Kozłowska-Budkowa Z.]], ''Jan Czapla'', (w:) ''Polski Słownik Biograficzny'', t. IV, 1938, s. 165-166.
*[[Paweł Żmudzki|Żmudzki P.]], ''Studium podzielonego Królestwa. Książę Leszek Czarny'', Wydawnictwo
[[Kategoria:Piastowie wrocławscy]]
|