'''Nabuchodonozor IV''' ([[język akadyjski|akad.]] Nabû-kudurri-usur, ''Boże [[Nabu]], broń mojej granicy''; wł. '''Araka, syn Haldity'''; zm. [[27 listopada]] [[521 p.n.e.]] w [[Babilon]]ie) - [[Urartu|urartyjczykUrartyjczyk]] obwołany [[Królowie Babilonu|królem Babilonii]] [[25 sierpnia]] [[521 p.n.e.]], za panowania [[Władcy Persji|władcy perskiego]] [[Dariusz I Wielki|Dariusza Wielkiego]], podający się za syna ostatniego władcy [[Babilonia|Babilonii]] sprzed podboju [[Persowie|perskiego]], [[Nabonid]]a. Korzystając z walk na terenie dzisiejszego [[Iran]]u, gdzie Dariusz, który niedawno wstąpił na tron, umacniał swoje panowanie, Babilończycy podnieśli bunt w połowie [[521 p.n.e.]] i wynieśli na tron Nabuchodonozora IV. W rzeczywistości Nabuchodonozor nie był spokrewniony z ostatnią dynastią babilońską, z pochodzenia był Urartyjczykiem i nosił imię Araka. Powstanie zostało szybko stłumione przez dowódcę perskiego [[Windafarna|Windafarnę]]. Araka wraz ze swymi zwolennikami zostali [[nabicie na pal|nabici na pale]].
