Gerace: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
szablon |
m Ujednoznacznienie linku z Bizancjum na Cesarstwo bizantyjskie przy pomocy Popups |
||
Linia 25:
Według danych archeologicznych teren ten zasiedlony był już od [[neolit]]u. W X wieku przed naszą erą żyła tu [[protoitalska]] ludność miejscowa, zwana [[Situli]], która koło VIII wieku przed naszą erą wymieszała się z osadnikami greckimi z kolonii [[Locride Opunzia]]. Nieco później Grecy założyli na wybrzeżu miasto Locri Epizefiri, jednak Gerace pozostało nadal zasiedlone.
Z kolei [[Rzymianie]] założyli tam obóz wojskowy. Po podboju Włoch przez [[Cesarstwo bizantyjskie|Bizancjum]] (VI wiek), miasto nazwane ''Santa Ciriaca'' zostało centrum administracyjnym, wojskowym i religijnym. W VIII wieku biskup Cristoforo uczestniczył w soborze nicejskim jako biskup Santa Ciriaca. W [[986]] miasto na krótko zajęli [[Saraceni]], po czym powróciło ono pod kontrolę Bizancjum, aż do podboju przez [[Normanowie|Normanów]] w [[1059]]. Następnie dostało się pod panowanie [[Królestwo Neapolu|Królestwa Neapolu]]. Podczas powstania zwanego ''nieszporami sycylijskimi'', które wybuchło w [[1282]], Gerace zostało zajęte przez aragońskiego admirała Rogera Laurię. W [[1348]] weszło w posiadanie [[rodzina Caracciolos|rodziny Caracciolos]], a pod koniec XVI w. – [[rodzina Grimaldi|rodziny Grimaldi]].
Po zniesieniu przez Francuzów feudalizmu w [[1806]], miasto zostało siedzibą władz dystryktu. W XIX wieku na wybrzeżu zbudowano nowoczesne miasto, Gerace Marina, do którego przeniesiono wszystkie urzędy publiczne, tak aby zachować piękno starego miasta. Nazwę Gerace Marina zmieniono w [[1934]] na Locri.
| |||