Stanisław Szurlej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, kat., poprawa linków |
drobne merytoryczne |
||
Linia 2:
'''Stanisław Szurlej''' (ur. [[21 lipca]] [[1878]], zm. [[1965]]) – [[doktor (stopień naukowy)|doktor]] [[prawo|nauk prawnych]], [[adwokat]], [[pułkownik]] [[artyleria II RP|artylerii]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego]].
Po zakończeniu [[wojna polsko-bolszewicka|wojny z bolszewikami]] zweryfikowany został w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z [[1 czerwca]] [[1919]] w korpusie oficerów artylerii. W [[1924]] był [[oficer (wojsko)|oficerem]] [[Rezerwa|rezerwy]] [[1 Pułk Artylerii Najcięższej|1 Pułku Artylerii Najcięższej]] w [[Warszawa|Warszawie]]. Dziesięć lat później zajmował 11 lokatę na liście starszeństwa oficerów pospolitego ruszenia artylerii, pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa-Miasto III i posiadał przydział mobilizacyyjny do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I, jako oficer "przewidziany do użycia w czasie wojny".
Był [[absolwent]]em Wydziału Prawa [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Był członkiem [[Stronnictwo Narodowe|Stronnictwa Narodowego]], działał w środowisku kombatanckim, przewodniczył Związkowi Oficerów Rezerwy RP. W [[1937]] został uhonorowany Złotym Wawrzynem [[Polska Akademia Literatury|Polskiej Akademii Literatury]].
Linia 11:
Po wojnie, w [[Londyn]]ie, był współzałożycielem Instytutu im. generała Władysława Sikorskiego. Z małżeństwa z Jadwigą z Ciepielowskich miał córkę [[Stefania Kossowska|Stefanię, zamężną Kossowską]], pisarkę.
====Źródła====
* ''Rocznik Oficerski 1924'', Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 718, 762.
* ''Rocznik Oficerski Rezerw 1934'', Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 273, 837.
{{Biografia stub}}
| |||