Superskalarność: Różnice pomiędzy wersjami

'''Superskalarność''' – ([[język angielski|ang.]] ''Superscalar'') – jest to cecha [[mikroprocesor|mikroprocesorów]] oznaczająca możliwość ukończenia kilku instrukcji na raz w pojedynczym cyklu zegara. Jest to możliwe dzięki zwielokrotnieniu jednostek wykonawczych, co umożliwia równoległe [[obliczenia równoległe]].

Pierwszym [[procesor]]em [[Intel]]a z rodziny [[x86]] wykorzystującym fragmentaryczną superskalarność był procesor [[Pentium]], który posiadał dwie jednostki wykonawcze, z czego jedną zubożoną, mogącą wykonywać tylko proste instrukcje; [[Pentium Pro]] posiadał już 3 jednostki wykonawcze. Większość procesorów superskalarnych nie ma w pełni zduplikowanej jednostki wykonywania kodu - mogą mieć wiele [[Arithmetic Logic Unit|ALU]], jednostek zmiennopozycyjnych i tak dalej, wobec czego pewne instrukcje będą wykonywane bardzo szybko, a inne nie.