Margier (opera): Różnice pomiędzy wersjami

 

== Osoby ==

 

== Czas i miejsce akcji ==

 

== Tło historyczne ==

W operze przedstawione są zdarzenia na poły historyczne, które miały miejsce w XIV wieku. Legenda głosi, iż na Górze Zamkowej w Puniach nad Niemnem wznosił się zamek księcia litewskiego Margiera. W 1336 roku książę wraz załogą zamku i okoliczną ludnością stawił bohaterski opór wyprawie krzyżackiej, pod wodzą wielkiego mistrza Teodoryka z Altenburgu, Ludwika, margrabiego brandenburskiego, Filipa hrabiego Namur i hrabiego Hennenberga. Obrońcy zamku (zgodnie z tradycją, którą za kronikarzami pruskimi podaje również [[Jan Długosz]]), widząc brak możliwości dalszej obrony zamku, pozabijali swoje żony i dzieci, spalili zgromadzone kosztowności, a sami polegli w walce z Krzyżakami lub spłonęli na stosie. Książę Margier popełnił samobójstwo, rzucając się w płomienie.

 

== Treść ==

=== Akt I ===

'''''Obraz pierwszy:''''' Sala w zamku Pullen. Po bitwie z [[Zakon krzyżacki|Krzyżakami]] odbywa się uczta, w czasie której Litwini dziękują bogom za zwycięstwo i wychwalają męstwo Margiera, któremu udało się pokonać wroga i wziąć do niewoli jednego z najznamienitszych rycerzy teutońskich, Ransdorfa. Wszyscy chcą go zobaczyć. Książę każe wprowadzić jeńca, który swą nieustraszoną postawą zdobywa sympatię córki litewskiego wodza, Egle. Margier zapowiada Ransdorfowi, że nie minie go straszna kara i zarzuca, że Krzyżacy, pod płaszczykiem szerzenia wiary chrześcijańskie, urządzają napady i grabieże. Ku zaskoczeniu zgromadzonych młody rycerz nie błaga o litość. Książę, poruszony odwagą jeńca, gotów jest złagodzić karę, ale lud – powołując się na sądy boże – domaga się śmierci Ransdorfa. Wówczas Egle zwraca się z błagalną prośbą do boga Perkuna, by uchronił jeńca. Ransdorf spodziewając się rychłej śmierci wspomina ukochaną matkę, którą chciałby zobaczyć po raz ostatni, chociażby we śnie. Nie obawia się jednak śmierci, gdyż woli umrzeć z rąk pogan, niż żyć pohańbiony. Lutas oznajmi mu, że Egle stara się wyjednać łaskę u ojca.

 

 

== Bibliografia ==