Rozejm w Niemieży: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
m drobne merytoryczne |
||
Linia 7:
Żądania terytorialne cara chcącego wykorzystać trudne położenie państwa polsko-litewskiego były bardzo daleko idące. Oprócz terenów [[województwo smoleńskie|województw smoleńskiego]] i [[województwo czernihowskie|czernihowskiego]] domagał się on znacznej części Białorusi oraz Ukrainy ([[województwo kijowskie|województwa kijowskiego]] i [[województwo bracławskie|bracławskiego]]). Strona polska nie mogła zaakceptować tych propozycji. Sytuacja militarna państwa zmuszała ją jednak do prowadzenia negocjacji. Carowi zaoferowano w zamian za pomoc przeciwko Szwedom koronę Rzeczypospolitej dla jego syna.
Przedłużające się rokowania, w trakcie których nie prowadzono regularnych działań wojennych, dały możliwość zwrócenia praktycznie całych sił militarnych Rzeczypospolitej przeciwko Szwedom i odniesienie na tym froncie znacznych sukcesów. Zawarty w takich okolicznościach [[3 listopada]] [[1656]] rozejm również można uznać za sukces Polski, zwłaszcza w aspekcie podpisanego w [[Traktat w Radnot|Radnot]] ([[6 grudnia]] [[
Rozejm niemieżski, nie rozstrzygając zasadniczego sporu terytorialnego i terytorialnych żądań Rosji był nietrwały. W [[1658]] r., po [[Unia Hadziacka|Unii Hadziackiej]] Rosja wznowiła działania wojenne wobec Rzeczypospolitej.
| |||