Richard Virenque: Różnice pomiędzy wersjami

 

==Afera dopingowa Festiny==

 

Tymczasem we Francji wszczęto śledztwo, a następnie rozpoczęto proces w sprawie dopingu w Festinie. Ci kolarze, którzy szybko przyznali się do przyjmowania środków dopingowych otrzymali od swych federacji kilkumiesięczne dyskwalifikacje, których okresy pokończyły się do maja 1999 roku. Natomiast "przekonany o swej niewinności" Virenque mógł nadal startować, przynajmniej do czasu zakończenia sprawy sądowej. Niemniej w swej ojczyźnie nie był mile widziany przez rodzime władze, decydentów francuskiej federacji kolarskiej i organizatorów z Societe du TdF. Dlatego też niezmieniając obywatelstwa postarał się o szwajcarską licencję zawodową, zaś pracę znalazł we włoskiej grupie Polti prowadzonej przez dyrektora Gianluigi Stangę. Nowym szefom szybko się odwdzięczył podczas najważniejszego dla nich wyścigu czyli [[Giro d'Italia]]. Wyścig ten wygrał w dramatycznych okolicznościach jego kolega z drużyny Włoch [[Ivan Gotti]], zaś sam Virenque (czternasty w "generalce") okazał się najlepszy na etapie trzynastym w Appeninach z metą w [[Rapallo]]. Dla organizatorów Tour de France bożyszcze fracuskich kibiców był "persona non grata" i jego udział w "Wielkiej Pętli" stał się możliwy wyłącznie dzięki interwencji ze strony władz [[Union Cycliste Internationale|UCI]]. W tym wyścigu nie pozostał anonimowy, zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej i raz jeszcze nie miał sobie równych w zbieraniu punktów na górskich premiach. Rok później wciąż jeżdżąc w barwach Team Polti dotarł do szóstego miejsca w Tourze i zdołał wygrać dramatyczny alpejski etap do Morzine. Podczas niego to nowy patron wyścigu Amerykanin [[Lance Armstrong]] "umierał z głodu" na przełęczy Joux-Plane, zaś towarzysz Virenque' a w kluczowej akcji Hiszpan [[Roberto Heras]] wpadł na barierki kilometr przed metą. Niespodziewanie jednak tym razem francuski góral znalazł pogromców w swej ulubionej rywalizacji o prymat wśród wspinaczy (wygrali kolarze [[Kelme (grupa kolarska)|Kelme]] - Kolumbijczyk [[Santiago Botero]] przed Baskiem [[Javier Otxoa|Javierem Otxoa]]).