6 Armia (II RP): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Ujednoznacznienie linku z Krzemieniec na Krzemieniec (miasto) przy pomocy Popups |
m Ujednoznacznienie linku z Dubno na Dubno (Ukraina) przy pomocy Popups |
||
Linia 47:
W tym samym czasie na prawej linii wojsk Iwaszkiewicza doszło do przerwania frontu w rejonie [[Bar (miasto na Ukrainie)|Baru]] przez 60 DS i wejścia na tyły wojsk polskich przez 8 DK w [[Płoskirów|Płoskirowie]], co doprowadziło do rozpoczęcia odwrotu na [[Zbrucz]]. [[4 lipca]] 2 Armia utraciła [[Równe]], mimo to [[5 lipca]] 18 DP zdobyła Zasław i połączyła się z XX BP z 5 DP z tejże armii. Następnie [[8 lipca|8]]/[[9 lipca]] grupa gen. Krajowskiego rozpoczęła odwrót na [[Krzemieniec (miasto)|Krzemieniec]], w którym była bezskutecznie atakowana przez 11, 8 i 14 DK i 45 DS. Położenie 18. dywizji poprawiło się [[10 lipca]], gdy Budionny wezwał 14 DK w rejon Równego.
Od tej pory głównym zadaniem 6 Armii była obrona Zbrucza (większość sił) i [[Ikwa|Ikwy]] (18. DP). [[12 lipca]] wojska Frontu Południowo-Zachodniego ponownie zaatakowały: 14 A na Zbrucz, a 11 DK na [[Dubno (Ukraina)|Dubno]], utracone [[13 lipca]] po kontrataku dywizji Krajowskiego. Zmusiło do Budionnego do użycia większości sił swojej armii, przez co walki pod [[Brody (Ukraina)|Brodami]] i [[Podwołoczyska]]mi trwały do [[23 lipca]] i zakończyły się odwrotem wojsk polskich na [[Tarnopol]]. Brody utracono [[27 lipca]], kiedy to na pozycje 18 DP uderzyła cała Armia Konna. Doprowadziło to do utraty łączności przez dywizję i jej faktycznego przejścia w skład 2 A.
=== Kontrofensywa ===
| |||