Filip I z Tarentu: Różnice pomiędzy wersjami

'''Filip z Tarentu''', [[Język francuski|fr.]] ''Philippe I d'Anjou'' (ur. [[10 listopada]] [[1278]] - zm. [[26 grudnia]] [[1332]], w [[Neapol]]u) - [[Księstwo Achai|książę Achai]] i [[Tarent]]u, [[Władcy Cesarstwa Łacińskiego|cesarz tytularny Konstantynopola]] (dzięki swojemu drugiemu małżeństwu), książę Albanii.

 

 

[[4 lutego]] [[1294]], w [[Aix-en-Provence]] dostał od swojego ojca tytuł ''księcia Tarentu'' oraz prawa i posiadłości Andegawenów w zachodniej Grecji – wyspę Korfu, miasta [[Durres|Dyrrachion]], [[Awlona|Awlonę]] i [[Butrinto]]. Karol II planował budowę imperium na zachodzie Adriatyku. Filip zarządzając dziedzictwem andegaweńskim rościł sobie pretensje do zwierzchnictwa nad łacińskimi księstwami w Grecji oraz nad Tesalią, stanowiącą część dawnego władztwa hrabiów Montferratu – [[Królestwo Tessaloniki|Królestwa Tesaloniki]]. Jeszcze w tym samym roku swoje posiadłości w Epirze zabezpieczył małżeństwem z córką [[Despotat Epiru|despotesa Epiru]] [[Nicefor I Angelos|Nicefora I Angelosa]], [[Tamara Angelina|Tamarą]]. Nicefor zgodził się na to małżeństwo szukając sprzymierzeńców przeciw zagrażającemu mu [[Cesarstwo bizantyjskie|Bizancjum]]. Ceremonia ślubna odbyła się [[13 sierpnia]] [[1294]], w L'Aquila. Zawarte wówczas porozumienie stanowiło, że po śmierci Nicefora to Filip miał odziedziczyć jego państwo, a nie rodzony syn - Tomasz