Kościół i klasztor oo. kapucynów w Krośnie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
Lajsikonik (dyskusja | edycje) m Ujednoznacznienie linku z Jan Klemens Branicki na Jan Klemens Branicki (hetman) przy pomocy Popups |
||
Linia 1:
'''Kościół i Klasztor [[Bracia Mniejsi|oo. Kapucynów]]''' w stylu barokowym, z kamienną fasadą, sklepieniem kolebkowym, i przylegającymi pomieszczeniami klasztornymi. Budowla z kamienia z kamieniołomu w [[Czarnorzeki|Czarnorzekach]]. Pierwotna polichromia wnętrza świątyni, z elementami malarstwa iluzjonistycznego, wykonana przez [[Franciszek Smuglewicz|Franciszka Smuglewicza]] i A. Kucharskiego. Dziedziniec przedkościelny z kamienną figurą Matki Bożej pośrodku, otoczony oryginalnym ogrodzeniem z postaciami męczenników: św. Wojciecha i św. Jana Nepomucena, z Drogę Krzyżową, z obrazami namalowanymi przez W. Barwickiego. W kościele i klasztorze są obrazy Matki Bożej, św. [[Franciszek|Franciszka]] z Asyżu, św. [[Antoni]]ego z Padwy i św. [[Feliks]]a z Cantalice.
Gdy [[1753]] r. sprowadzeno zakon [[kapucyni|kapucynów]], i zaczęto wg projeku Innocentego Bartha, wznosić na zewnątrz Bramy Węgierskiej, na placu kościoła św. Jakuba, kościół i klasztor dzięki ofiarności: [[Jan Klemens Branicki (hetman)|Jana Klemensa Branickiego]] – starosty krośnieńskiego (1720), wojewody krakowskiego i hetmana wielkiego koronnego, [[Aleksander Jaworski|Aleksandra Jaworskiego]] – rejenta sanockiego, oraz [[Wacław Hieronim Sierakowski|Wacława Hieronima Sierakowskiego]] – biskupa przemyskiego, rozpoczęcie budowy utrudniały zaborcze działania wojsk i po 1772 r. dekrety cesarskie likwidujące klasztory kapucynów. Budowę rozpoczęto w 1771 roku, fundamenty były już w 1773 r. – Kościół stanął bez sklepienia w 1781 roku . Sklepienie wykonano 1809 r., ponieważ w tym czasie władze austriackie niemal podjęły decyzję o kasacie krośnieńskiego zakonu kapucynów, jak np, w pobliskim [[Blizne]] (1785}. Przystąpiono do prac wewnątrz kościoła i tworzenia iluzjonistycznych polichromii, które do tej pory stanowią wielką jego atrakcję. Organizatorem całego przedsięwzięcia był stale walczący o prawa kapucynów brat inż. Innocenty Barth, z zawodu architekt. Ukończono kościół w [[1811]] r. We wrzesniu 1811 roku nastąpiła uroczysta konsekracji świątyni.
Na ścianach świątyni tablice poświęcone;
| |||