System Stanisławskiego: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Stefs (dyskusja | edycje)
→‎Literatura: nowa poz.
Stefs (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 8:
Aktor powinien być w każdej chwili gotowy na odbieranie bodźców, a co za tym idzie na dokonanie improwizacji. Na grę aktora wpływa również gra jego partnera i dostarczane przez niego bodźce.
Wyobraźnia, obserwacja i własne przeżycie. Czyli to, na czym według Stanisławskiego powinni opierać się aktorzy.
Metoda opisana po raz pierwszy w w pracy K. Stanisławskiego, ([[Język rosyjski|po rosyjsku]]: ''"Работа актёра над собой" - Praca aktora nad sobą)'', Moskwa, 1938 (polski przekład: Warszawa, 1954).