Izaak Kramsztyk: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
"wykładowcom"->"wykładowcą"
m drobne redakcyjne
Linia 3:
Izaak Kramsztyk urodził się w [[1814]] roku w [[Warszawa|Warszawie]]. Był absolwentem warszawskiej Szkoły Rabinów, której w późniejszym okresie był wykładowcą. Jako pierwszy nauczał tam [[Talmud]]u w [[język polski|języku polskim]]. [[10 kwietnia]] [[1852]] roku wygłosił uroczyste kazanie w nowo otwartej [[Polska Synagoga w Warszawie|synagodze]] przy ulicy Nalewki.
 
W [[1861]] roku, na znak solidarności z duchowieństwem [[katolicyzm|katolickim]], które zamknęło kościoły po zbezczeszczeniu ich przez [[Kozacy|Kozaków]] rozbijających pochody niepodległościowe, nakazał zamknięcie wszystkich warszawskich synagog. Podobnie uczynili rabini [[Dow Ber Meisels]] i [[Markus Jastrow]]. [[2 marca]] [[1861]] na [[Cmentarz Powązkowski|Cmentarzu Powązkowskim]] brał udział w [[Pogrzeb pięciu poległych|pogrzebie pięciu ofiar]] starć manifestacji politycznej z [[27 lutego]] [[1861]] roku, który następnie przeistoczył się w demonstrację solidarności różnych stanów społeczeństwa [[Królestwo Kongresowe|Królestwa Kongresowego]]. Za udział w tej manifestacji społeczno-politycznej został aresztowany. W [[listopad]]zie, na kilka miesięcy osadzono go w [[Cytadela Warszawska|Cytadeli Warszawskiej]]. Został skazany na deportację z Królestwa Polskiego <ref> Stefan Król, ''Cytadela Warszawska'', [[Książka i Wiedza]], [[Warszawa]] [[1978]], s. 129. </ref>.
 
Po wybuchu [[powstanie styczniowe|powstania styczniowego]] w [[1863]] roku Kramsztyk został ponownie aresztowany i zesłany w głąb [[Rosja|Rosji]] na [[Syberia|Syberię]]. Do Warszawy powrócił w [[maj]]u [[1867]] roku. Izaak Kramsztyk zmarłZmarł w [[1889]] roku, został pochowany na [[Cmentarz żydowski w Warszawie (Wola)|cmentarzu żydowskim]] przy [[Ulica Okopowa w Warszawie|ulicy Okopowej]] w [[Warszawa|Warszawie]].
 
==Publikacje==