Zespół czołowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, źródła/przypisy |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 24:
Jednym z pierwszych i bardziej znanych przypadków zespołu czołowego był przypadek [[Phineas Gage|Phineasa Gage'a]], 25-letniego, zdrowego rzemieślnika, który w 1848 roku wskutek nieszczęśliwego wypadku został uderzony w głowę metalowym prętem. Pręt przebił na wylot czaszkę, przez lewą szczękę, oczodół, płat skroniowy i sklepienie czaszki. Gage przeżył, ale wystąpiły diametralne zmiany w jego charakterze<ref>Harlow, J.M. (1848). "Passage of an iron rod through the head". Boston Medical and Surgical Journal 39: 389-393. </ref>.
{{main|Phineas Gage}}
Szczególną postacią zespołu czołowego jest zespół czołowy jatrogenny po [[lobotomia|leukotomii przedczołowej]], czyli lobotomii (charakteropatia leukotomizowanych). W tej metodzie leukotomii w różny sposób oddzielano struktury korowe płata czołowego od struktur podkorowych, czego psychiczne następstwa zbliżone były obrazem klinicznym do charakteropatii pourazowych. U zdrowych ludzi poddanych leukotomii dokonywała się zmiana charakteru, na którą składały się:
* bezwolność
* potulność
* bezpretensjonalność
* brak zainteresowania światem zewnętrznym
* uproszczenie życia wzruszeniowego
* zmniejszenie roszczeń życiowych
* monotonia uczuciowa
* zanik inicjatywy
* brak zainteresowania przyszłością<ref name=psychiatria2/>.
{{Przypisy}}
| |||