Nienadowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 42:
Pierwsza wzmianka o Nienadowej pochodzi z dokumentów z 1441 roku, kiedy to miejscowość stanowiła przedmieście [[Dubiecko|Dubiecka]]. Osada w XV wieku wchodziła do dóbr Kmitów. Z ich to rąk przeszła na własność Stadnickich. W 1588 roku [[Stanisław Stadnicki]], zamienił tę miejscowość na [[Łańcut]] z Anną Pilecką. Następnymi właścicielami była rodzina Derszniaków, od których wieś nabyła rodzina [[Ignacy Krasicki|Ignacego Krasickiego]] z Dubiecka.
W XVIII stuleciu miejscowość była własnością Dembińskich. W dworze spędził lata chłopięce, u dziadka Jana Nepomucena Dembińskiego, znany później komediopisarz [[Aleksander Fredro]]. Dwór nienadowski rozebrał mąż Eleonory Bardeleben, Antoni Dembiński (oficer insurekcji kościuszkowskiej). W miejscu gdzie, stał wcześniej dwór, wzniesiony został nowy, murowany, który przetrwał do dnia dzisiejszego.
Podczas okupacji ruch oporu dokonał we wsi akcji, konfiskując hitlerowcom (2 marca 1942 roku) broń złożoną w gorzelni dworskiej. Inną udaną akcją ruchu oporu było uszkodzenie 13 maja 1944 roku mostu na Sanie, zbudowanego przez Niemców wiosną 1944 roku dla celów strategicznych.
| |||