Wikipedia

Oligodendrocyt: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Rei-bot (dyskusja | edycje)
81 886 edycji
drobne redakcyjne, szablon
Linia 1:
[[Image:Oligodendrocyte.png|200px|thumb|right|Oligodendrocyt]]
'''Oligodendrocyty''' - [[komórki glejowe|komórki gleju]] formujące [[osłonkaOtoczka mielinowa|osłonki mielinowe]] w centralnym układzie nerwowym.
 
Nazwa oligodendrocytyoligodendrocytów została pierwszy raz wprowadzona przez [[RioPío Hortegedel Río-Hortega|Pío del Río-Hortegę]] (1882-1954). Oligodendrocyty znane są głównie ze względu na zdolność formowania osłonek mielinowych w [[centralnyOśrodkowy układ nerwowy|centralnymośrodkowym układzie nerwowym]]. W procesie mielinizacji liczne wypustki oligodendrocytów w wyniku kontaktu z [[akson]]em zaczynają obwijać go swoją [[błona komórkowa|błoną komórkową]] w postaci spiralnych zwojów – tworząc w ten sposób osłonkę mielinową. Liczba osłonek tworzonych przez jedną komórkę oligodendrocytu waha się w zależności od rejonu centralnego układu nerwowego: od 40 w nerwie wzrokowym [[szczur]]a do pojedynczej osłonki na mocno zmielinizowanych szlakach rdzeniowych w [[rdzeń kręgowy|rdzeniu kregowym]] kota (Hildebrand 1993).
 
Podczas rozwoju rdzenia kręgowego, komórki prekursorowe dla oligodendrocytów ([[język angielski|ang.]] ''oligodendrocyte precursor cells'' - OPCs) wywodzą się głównie z brzusznej (ang. ''ventral'') części cewki nerwowej (ang. ''neural tube''). W wyniku antagonistycznego działania czynników t.j. Shh (ang. ''Sonic hedgehog'') oraz wybranych białek z rodziny BMP (ang. ''Bone morphogenic proteins'') dochodzi do różnicowania się oligodendrocytów, które następnie kolonizują białą substancję (ang. ''white matter''). Dodatkowo do brzusznej populacji oligodendrocytów, powstaje grupa oligodendrocytów generowanych w centralnej części oraz grzbietowej stronie rdzenia kręgowego (Vallstedt 2005). Komórki prekursorowe dla oligodendrocytów pozostają rozsiane w centralnym układzie nerwowym stanowiąc pulę komórek uczestniczącą w odnawianiu puli dorosłych oligodendrocytów. Licznie prezentowane w okresie postmitotycznym w centralnym układzie nerwowym, oznaczane poprzez ekspresje specyficznego markera - NG2 - przez wielu badaczy brane są za osobną grupę gleju, zwaną polidendrocytami.
Linia 8:
W wyniku uszkodzenia centralnego układu nerwowego, jak również w wyniku chorób neurodegeneracyjnych dochodzi także do degeneracji i śmierci oligodendrocytów.
 
Oligodendrocyty ekspresują na swojej powierzchni serie charakterystycznych białek - Nogo-A, MAG, OMgp i inne – które wiązane są silnie z ich hamującymi właściwościami na wzrost zakończeń nerwowych po uszkodzeniu (Kottis 2002; Wang 2002; Oertle 2003). Teza ta jednak stoi przed wyzwaniem rzuconym przez grupę prof. Schwaba pokazującą nagły i silny wzrost zakończeń nerwowych wzdłuż zmielinizowanych szlaków nerwowych nie tworzących rozgałęzień do sąsiadujących szlaków. Nazwano to z angielskiego “guard"guard rail”rail" poprzez negatywną stymulację (Schwab and Schnell 1991). Co więcej, ostatnie badania [[in vivo]] sugerują, że uznawany za [[inhibitor]] wzrostu komponent mieliny – MAG, de facto wzmaga wzrost zakończeń nerwowych (Domeniconi and Filbin 2005).
 
[[Kategoria:Komórki glejowe]]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Oligodendrocyt”