Genarał '''Guy Carlton''' Lord Dorchester (ur. [[3 września]] [[1724]] -w [[Strabane]], [[Hrabstwo Tyrone]], [[Irlandia Północna|Irlandia]], zm. [[10 listopada]] [[1808]] w [[Stubbings]], [[Berkshire (Anglia)|Berkshire]], [[Anglia]]) – żołnierz i polityk, [[gubernator generalny Kanady|gubernator generalny Kanady Brytyjskiej]] w latach [[1768]]-[[1778]]. Carlton kontynuował pojednawczą politykę swego poprzednika wobec ludności [[frankofonia |frankofońskiej]]. Brał udział w przygotowaniach [[Ustawa o Quebecu|ustawy]] gwarantującej ludności francuskiej równouprawnienie i umożliwiającej stosowanie w Quebecu zwyczajowego, francuskiego prawa cywilnego. W [[1770]] roku osobiście udał się do [[Londyn]]u, przedstawiając swój pogląd na politykę angielską w Kanadzie. W czasie ataku [[Benedict Arnold|Benedicta Arnolda]] na Kanadę, zmuszony był poddać [[Montreal (Quebec)|Montreal]] ([[1775]]), lecz zdołał obronić [[Québec (miasto)|Quebec]] w czasie zimy [[1775]]/[[1776]] i ostatecznie zmusić najeźdźców do wycofania się z terenów [[Kanada|Kanady]].
W [[1792]] został mianowany głównodowodzącym wojsk brytyjskich w Ameryce Północnej. Jego zadaniem było nadzorowanie uznania niepodległości [[13 kolonii]] amerykańskich ([[USA]]), oraz zorganizowanie bezpiecznej emigracji lojalistów z terenu [[Stany Zjednoczone|USA]] do Kanady i [[Nowa Szkocja |Nowej Szkocji]].
