Krzyk kamienia: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
+ mój ulubiony wątek |
Meteor2017 (dyskusja | edycje) →Opis: troche przemeblowania |
||
Linia 34:
Martin jest młodym [[wspinaczka skałkowa|wspinaczem skałkowym]] i właśnie zdobył mistrzostwo podczas halowych zawodów we [[wspinaczka|wspinaczce]] sportowej. Roccia to doświadczony [[alpinista|alpinistą]] (zdobywca wszystkich [[ośmiotysięcznik|ośmiotysięczników]]). Podczas wywiadu, Roccia twierdzi że Martinowi brakuje doświadczenia alpinistycznego, by mógł się zmierzyć z alpinistami podczas zdobywania gór. Martin jest przeciwnego zdania i twierdzi że jest w stanie wejść na Cerro Torre, którą Roccia bezskutecznie próbuje zdobyć. Jest to początek rywalizacji między nimi.
Na Cerro Torre rusza wspólna wyprawa, która ma rozstrzygnąć który z nich ma rację, ale kończy się tragicznie. Martin samowolnie rusza na szczyt, lecz wkrótce następuje załamanie pogody i ginie idący z nim alpinista - wieloletni towarzysz Rocci. Młody wspinacz twierdzi, że udało im się zdobyć szczyt, ale nie jest w stanie tego udowodnić i pojawiają się wątpliwości co do jego prawdomówności
Rywalizacja nie kończy się na wspinaczce, obaj rywalizują o względy Kathariny - sekretarki Rocci. Po jednej z prób podejścia Roccia zastaje w namiocie romansujących ze sobą młodych. Niedługo później wokół życia Martina coraz intensywniej działają media. Góra w tym czasie pozostaje jednak niezdobyta. Wobec wątpliwości dotyczących wejścia, Martin postanawia ponownie podjąć próbę wejścia na szczyt. Tym razem towarzyszy mu ekipa telewizyjna, mająca zmienić wspinaczkę w fascynujący spektakl.
Tymczasem Roccia próbując odnaleźć się spędza długi czas w samotności, poznaje też dziwnego człowieka bez palców u jednej z rąk, który ciągle chwali jedną z aktorek, pokazując mu jej zdjęcie. Tajemniczy człowiek twierdzi też, że był na szczycie Cerro Torre i nazywa górę ''Złodziejką palców''. W końcu pozostawiony na uboczu
Mężczyźni stoczą finałowy pojedynek, atakując Cerro Torre z dwóch różnych stron, który dla Martina skończy się tragicznie. Roccia, wchodząc na szczyt odnajduje tam zdjęcie na czekanie, które wcześniej pokazywał mu ów przypadkowy znajomy.
Podobnie, jak i w innych filmach Herzoga, autentyczny bohater, zdobywający się na szaleństwo, staje się nie zauważony ze względu na brak oczekiwanej spektakularności.
| |||