Suchar (hydrobiologia): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzup. brakującej, choć cytowanej w tekście pozycji |
m Popups: Ujednoznacznienie linku z Celsjusz na Skala Celsjusza, WP:SK |
||
Linia 8:
Charakterystyczny ciemnobrunatny kolor wody sucharów spowodowany jest wysoką [[koncentracja|koncentracją]] [[kwasy humusowe|kwasów humusowych]], powstających z rozkładu substancji organicznych ([[Igliwie|igliwia]], [[gałąź|gałązek]], [[liść|liści]]) spłukiwanych do zbiornika z otaczających lasów. Dopływ substancji humusowych (przy braku odpływu) powoduje dodatkowo naturalne [[zakwaszanie wód]] oraz wiązanie rozpuszczonych w niej związków mineralnych. W sucharach mamy więc do czynienia z bardzo niskim [[pH]], niską koncentracją wapnia oraz substancji mineralnych dostępnych dla roślin.
Inną cechą wyróżniającą ten typ jezior jest bardzo silna [[Stratyfikacja termiczna wody w jeziorze|stratyfikacja termiczna]] wód, wynikająca z osłonięcia ich powierzchni przed działaniem [[wiatr]]ów przez wysoko położone brzegi i otaczający bór. Różnice temperatury wody w układzie pionowym mogą wynosić latem nawet 5 - 6 stopni [[
== Bibliografia ==
Linia 15:
# {{Cytuj książkę | nazwisko=Ambrosiewicz | imię=Maciej | nazwisko2=Malinowska | imię2=Wiesława | nazwisko3=Osewski | imię3=Michał | nazwisko4=Wesołowska | imię4=Lubosza | nazwisko5=Zaborowski | imię5=Zdzisław | tytuł=Ścieżka edukacyjna "Jeziora" - przewodnik| rok=2001 | wydawca=Wigierski Park Narodowy | miejsce=Krzywe | isbn=83-88344-24-2}}
{{bibliografia stop}}
# S. Maciejewski, Po ziemi suwalskiej. Przewodnik turystyczny, Wyd. Hańcza, Suwałki 1994
== Zobacz też ==
|